اسماعيل در تاريخ دهم فروردين 1327 در بندر ريگ از توابع شهرستان گناوه در خانواده‌اي مذهبي و زحمتكش ديده به جهان گشود. پدرش از طريق صيادي امرار معاش مي‌نمود. اسماعيل تحصيلات خود را تا كلاس ششم ادامه داد . و جهت كمك به پدر و گذران زندگي همراه خانواده به خارگ مهاجرت نمود.

اسماعيل فردي بسيار خوش اخلاق و مهربان بود. خلق و خوي مثال زدني وي، همه را مجذوب خود كرده بود و همه او را دوست داشتند. با دوستان و فاميل و اعضاي خانواده خيلي صميمي بود و صله ارحام را به جا مي‌آورد و مرتب به آنها سر مي‌زد . هميشه سفارش افراد ضعيف و ناتوان را مي كرد. خيلي به پدر و مادرش احترام مي‌گذاشت مخصوصاً نسبت به مادر علاقه زيادي داشت.

خواهر شهيد نقل مي كند«زماني كه جنگ تحميلي شروع شد و خارگ مورد بمباران هوايي دشمن قرار گرفت بلافاصله به منزل آمدند و جوياي حال ما شدند.آن موقع مسؤولين سعي مي كردند خانواده‌ها را به بيرون از جزيره منتقل كنند. خانواده ما هم به گناوه آمد زيرا مادرم اصرار داشت تا هر چه بيشتر به خارگ نزديك باشيم تا بيشتر در جريان اخبار آنجا قرار داشته باشيم مشغول مرتب كردن و تميز كردن خانه بوديم كه اسماعيل به خانه آمد، بسيار ناراحت شد و گفت:كه چرا اينكار را كرده ايد و خانه گرفته ايد؟ من خانه اي كه در شيراز خريده‌ام متعلق به شماست و براي چه بچه‌ها را اينجا نگه داشته‌ايد.

خلاصه آن روز به ما اجازه نداد كه به منزل دست بزنيم و براي ما فوراً بليط گرفت و ما را به شيراز فرستاد و در مدتي كه ما آنجا بوديم خيلي به ما محبت كردند.

اسماعيل فردي بسيار مذهبي و مؤمن بود. نسبت به انجام فرايض ديني اهتمام زيادي داشت هميشه نمازهايش را اول وقت بجاي مي‌آورد. ايشان خيلي به ائمه اطهار علاقه داشت. بويژه در دهه محرم در تمام مراسم عزاداري و سينه‌زني و روضه‌خواني شركت فعال مي‌نمود و هر طور كه مي‌شد از محل كارش مرخصي مي‌گرفت و خود از بانيان برپايي مراسم عزاداري و سوگواري اباعبدالله الحسين بود.

اسماعيل در شركت نفت در قسمت خدمات چاه‌ها مشغول كار شد. با اعتقاد راسخ و شجاعت مثال زدني خود همراه ساير همكاران خود در زير شديد ترين و سنگين ترين بمباران هاي هوايي دشمن، «شاه رگ حيات اقتصادي كشور» را سرزنده و پويا نگه داشتند. وي فردي مسؤوليت پذير بود و با شجاعت تمام مأموريت‌هاي محوله را به نحو احسن انجام مي‌داد. حس مسؤوليت پذيري او تا بدانجا بود كه حاضر نبود به خاطر انجام وظيفه و احتياجي كه به حضور او در محيط كار بود در مراسم عروسي برادرش شركت نمايد.

او سرانجام در تاريخ 1/6/1363 در حوالي چاه هاي نوروز، زماني كه جهت تعمير و انجام وظيفه رفته بود بر اثر بمباران هوايي دشمن و اصابت موشك به درجه رفيع شهادت نايل آمد و مرغ روحش به باغ جنان پرگشود و در جوار قرب الهي آرام گرفت. پيكر مطهرش در كنار ساير شهيدان عالي مقام در قطعه شهداي امامزاده مير محمد به خاك سپرده شد.

ايشان داراي همسر بود و از آن شهيد والامقام 2دختر و 2پسر به يادگار مانده است.