زندگي نامه شهيد محسن بحراني:

شهيد محسن بحراني تنها فرزند ابراهيم در اول فروردين سال1353در خانواده اي مذهبي متولد شد. پس از طي دوران كودكي وارد دبستان شد و دوران ابتدايي را در دبستان شريعتي با موفقيت پشت سر گذاشت و وارد دوره راهنمايي گرديد.پس از طي دوره راهنمايي با شور و شوق بسيار خود را براي رفتن به دوره دبيرستان آماده مي كرد كه دست تقدير يكي از تكيه گاه ها ي او و مهربانترين و عزيزترين كسانش يعني مادرش  را از او گرفت.به همين دليل او مجبور شد از مدرسه دست بكشد و با همكاري پدر جهت تأمين   معاش خانواده بكوشد.وي در تاريخ 1/6/71 به جهت آموزش به پادگان جهرم اعزام گرديد تا پس از پايان دوره در نيروي انتظامي به ميهن خود خدمت نمايد. مراحل آموزشي را با موفقيت پشت سر گذاشت  وپس از پايان دوره آموزشي به ناحيه محروم هرمزگان منطقه جاسك اعزام شد و مشغول به خدمت گرديد.سرانجام هنگام انجام وظيفه در پاسگاه در هنگام درگيري با اشرار قاچاقچي و سوداگران مرگ به درجه رفيع شهادت نائل گرديد.

 

شهيد در خاطره والدين خود:

فرزندم به نماز و روزه خيلي علاقه داشت و به پدر و مادر و برادران خود عشق مي ورزيد.كمك كردن به خانواده را دوست داشت و هيچ وقت باعث ناراحتي و رنجش خاطر اطرافيان خود نشد.

به علت نبود امكانات در روستا فرزندم دوران كودكي رابا زجر و سختي و بيماري سپري نمود.وي علاقه زيادي به مدرسه و درس خواندن داشت.او تكاليفش را به خوبي انجام مي داد و رفتارش با والدين بسيار خوب بود.از همان كودكي به مسائل ديني اعتقاد داشت.  بعد از اين كه كلاس سوم راهنمايي را با موفقيت طي كرد در نيروي انتظامي ثبت نام نمود و در آن جا پذيرفته شد. قبل از آن هم در كشاورزي به پدر خود كمك مي كرد.وي به ورزش علاقه داشت و اوقات فراغت خود را اكثراً درمسجد و يا ميدان هاي ورزش مي گذراند.از دوستان نزديك شهيد مي توان به آقايان باقر ايزدپناه،خليل نيازمند و چراغعلي صفاري كه در شهر دالكي هستند اشاره كرد.

فرزندم بسيار ساكت و آرام بود وبا همسايگان و خويشاوندان بسيار مهربان بود.از همان دوران كودكي عشق به امام خميني را دل خود گنجانيده بود و از شهيداني همچون رجايي،بهشتي،دكتر چمران و آيت الله طالقاني الگو مي گرفت و به روحانيت نيز علاقه زيادي  داشت.

محسن از همه خصوصيات اخلاقي پسنديده و بارز برخوردار بوده و فردي با ايمان بود . او معتقد به اين بود كه نماز ستون دين است و همه بايد آن رابپا   دارند . وي به اهل بيت و ائمه اطهار(ع) علاقه زيادي داشت.

فرزندم به قرآن كريم و ذكر خداوند و راز و نياز با خدا علاقه مند بود و به همه احترام مي گذاشت.آخرين باري كه به مرخصي آمد با همه خداحافظي كرد و ديگر برنگشت.ما از طريق نيروي انتظامي از شهادت ايشان باخبر شديم.شهادت فرزندم عزم ما را نسبت به حفظ اسلام و انقلاب راسخ تر كرد.در تشييع جنازه ايشان نيروي انتظامي و بيشتر مردم شركت داشتند.6 روز بعد از خبر شهادت محسن پيكر مطهر وي را تشييع كرديم.

با شهادت فرزندم احساس مي كنم كه دين خود را به اسلام و انقلاب ادا كرده ايم و هيچ ناراحتي نداريم و افتخار مي كنيم كه جزوخانواده معظم شهداء هستيم.

پيام من به مردم و مسئولين اين است كه نگذاريد خون شهيدان پايمال شود.

 

 

در گنجينه خاطرات برادر:

محسن در بين افراد خانواده شخصي بسيار خوش برخورد و مهربان بود .ما در دوران كودكي   مادر خود را از دست داده بوديم ولي قبل از آن هم رفتار او با پدر و مادرمان بسيار خوب بود و پدر از رفتار او بسيار خشنود و راضي بود.رفتار شهيد با برادران و خواهر خود خيلي خوب بود و با آنها بسيار دوست و مهربان بود.  هيچ وقت رفتار بدي از او سر نزد كه باعث ناراحتي ما گردد.

محسن بيشتر با دو برادر بزرگتر از خود خيلي خوب بود و با آنها ارتباط بيشتري داشت و توصيه وي به ما اين بود كه مي گفت رابطه خود را با مادر خوانده خود بهتر كنيد و هميشه با آنها مهربان بود.

زماني كه وارد نيروي انتظامي شد به پدرم سفارش مي كرد كه ديگر به سر كار نرود . مي گفت خودم كار مي كنم و حقوقم را براي شما مي فرستم.

از خصوصيات بارز اخلاقي وي امانت داري و پاكدامني و ايمان وي بود.همچنين شخصي خوش اخلاق و مهربان   و بسيار صبور بود و با مشكلات زندگي مي جنگيد و خيلي اهل نظم و وقت شناس بود.

ارتباط ايشان با دوستانش بسيار خوب بود و هميشه به ما توصيه مي كرد كه سعي كنيد دوستي انتخاب كنيد كه رفتار او و عقيده اش هميشه براي شما سرمشق باشد.

برادرم نماز خود را هميشه به وقت مي خواند و هميشه توصيه مي كرد كه هركس مي تواند بايد در نماز جمعه شركت كند . ايشان نسبت به انجام واجبات بسيار مقيد بود و به ائمه اطهار(ع) عشق مي ورزيد و زندگي و مبارزات آن ها را سرمشق و الگوي كار خور قرار داده بود.وي تابع دستورات ولايت فقيه بود و به امام علاقه زيادي داشت.بزرگترين آرزوي وي اين بود كه فردي لايق براي جامعه و كشور باشد.و يكي از افتخارات وي شهادت بود و هميشه دوست داشت جام شيرين شهادت را بنوشد.روحش شاد و راهش پر رهرو باد.