بسم رب الشهداء

خاطرات برادر شهيد محمود نجفي:

شهيد محمود نجفي در تاريخ 12/4/32 در شهر برازجان متولد گرديد. وي فوق ديپلم علوم انساني و دبير آموزش و پرورش بود . پس از شروع جنگ تحميلي و نياز ارتش به نيروهاي دوره ديده كساني كه منقضي خدمت سال 56 بودند براي انجام 6 ماه دوره احتياط دعوت شدند. ايشان نيز بر حسب وظيفه سنگرتعليم وتربيت را رها كرد و در سنگر جهاد و مبازره مشغول به خدمت شد. لذا به تهران واز آنجا به سنندج وسپس در جبهه مريوان اعزام شدند. ازآنجا كه رفتار وكردار بسيار خوبي داشتند در خانواده از محبوبيت بسيار زيادي برخوردار بود خصوصاً علاقه و پيوندناگسستني كه بين ايشان و پدرمان بود باعث گرديد كه وي از وضعيت جبهه اي كه در آن به سر مي برد ما را خبر نسازد و در پاسخ سئوال ما هميشه مي گفت : ما در يك كسجد هستيم و اصلاً در آنجا خبري از جنگ نيست. به عده اي از دوستانش نيز سفارش كرده بود كه خبر سلامتي من را به وسيله تلگراف هر دو هفته اي به خانواده ام برسانيد. تا آنها به فكر من نباشند و نگران نشوند زيرا علاقه مندي شديد خانواده مانعي در كار او ايجادكند. بعد از شهادت ايشان ما از اين مسائل باخبر شديم و فهميديم كه وي در بدترين منطقه عملياتي بوده است زيرا از يك طرف با مخالفين دمكرات و كلومه و از طرف ديگر با دشمن عراقي در جنگ بوده اند. چون اوايل انقلاب وجنگ به علت حمله ناگهاني عراق ، كشور آمادگي نظامي و برنامه ريزي دقيقي در اين نداشت لذا فشار سيار زيادي بر آنها مي آمد . بنابراين به علتي كه در بالا به آن اشاره گرديد. ما را خيلي غافل گير كرده بود. به طوري كه خبر شهادت وي براي ما بسيار غير منتظره و باور نكردني بود وي تا روز شهادت 28 سال سن داشت كه اين مدت سراسر ياد وخاطره است كه مجال پرداختن به تك تك آنها در اين مجال نمي گنجد ، ولي از دوستان همرزمش نقل شده است كه شب ها هنگام نگهباني ، ديروقت به سربازانش سركشي مي كرد و آنها را رها كرده وخود كه مسئوليت ديگري داشته به جاي آنها انجام وظيفه مي كرده است . صلابت و صداقت و دليري و رشادت وي زبان زد بود و قد بلند ورشيدش از دور نمايان بود . بالاخره در تاريخ 7/4/60 ساعت 9  صبح در اثر اصابت خمپاره در سنگر آنها به درجه رفيع شهادت نائل آمد.