وصيت نامه شهيد پاسدار محمد محمدزاده

بسم الله الرحمن الرحيم

« وصيت نامه پاسدار وظيفه شهيد محمد محمدزاده »

من المومنين رجال صدقوا و الله عليه فمنهم من قضي نحبه و منهم من ينظر و ما بدلو تبديلا

شهادت مرتبه اي نيست كه همه لايق آن باشند اين وصيتنامه را هم كه مي نگارم احتمال شهادتم بسيار بعيد است ولي به هر حال آرزو بر جوان عيب نيست . در زماني كه همه طاغوتيان و جباران كه دستشان به خون مستضعفان آلوده است كه به نابودي اسلام بسته اند و قصد نابودي انقلاب خونبار حسيني را در سر دارند من نيز با توجه به مسئوليت شرعيم وظيفه خود دانستم كه در اين نبرد شركت تنمايم كه در اين راه پيروزي و شهادت هر دو رستگاري است و شكر خدا را به من سعادت جنگيدن در راهش را عطا فرمود . برادران و خواهران امروز روزي است كه حجت بر شما تمام شده و هيچ عذري نداريد اگر كوتاهي كنيد به بيچارگي ابدي گرفتار خواهيد شد ، زندگي زود گذر دنيا ارزشي ندارد كه به واسطه آن زندگي ابدي و آخرت را خراب كنيد ، پدر و مادرم صبر و استقامت داشته باشيد و در راه احياي اسلام ثابت قدم و شكيبا باشيد و گوش به فرمان رهبر كبير انقلاب باشيد و به شما برادران و خواهران و پدران و مادران تأكيد مي كنم اگر مي خواهيد رستگار باشيد با ولايت فقيه باشيد كه در اين زمخان همان خط علي (ع) در عيد غدير خم مي باشد و خطهاي ديگر همان خطهاي انقراضي آن زمان است . بارالها من را در اين راه پيروز و سربلند بگردان  .

خدايا ، خدايا تا انقلاب مهدي خميني را نگهدار

برادر كوچك شما محمد محمدزاده

مصاحبه با اعضاي خانواده شهيد

پرسشنامه شماره 1 ويژه والدين

شرح زندگي شهيد

الف) دوره پيش از تولد

1. چه خاطراتي از دوره پيش از تولد شهيد داريد؟

ـ زندگي شهيدان ، اين سربازان حقيقي آقا بقيه الله اعظم ـ ارواحنا فدا‌ ـ كه به نداي « هل من ناصر ينصرني » رهبر كبير انقلاب اسلامي گفتند و جان را در طبق اخلاص گذاشتند و تقديم دوست نمودند و به مقامي رسيدند كه همان قرب الهي و هدف خلقت انسان مي باشد ، سراسر خاطره است . مادر شهيد در اين رابطه مي گويد در روزهاي آغازين تولد شهيد ، پدر ايشان ، دستهاي شهيد را در دست مي گرفت و مي گفت حضرت علي (ع) در آغاز تولد حضرت عباس (ع) نگاهشان به دستهاي آقا ابوالفضل معطوف بود و مي دانستند روئزي با آن دستهاي مبارك چه خواهد شد . گفتم حالا تو از اين دستها چه مي داني ؟ گفت : چيزي نتمي دانم اگر روزي اسلام به اين مملكت وارد شود و به اين دستها نياز داشته باشد دريغ نخواهم كرد . پدر شهيد به دليل ارادتي كه به پيامبر اسلام داشتند نام ايشان را محمد گذاشتند .

ب) دوره ي كودكي ( تولد تا شش سالگي )

شهيد به اعمال ديني و مذهبي از همان دوران كودكي علاقه ي زيادي نشان مي دادند و هنگامي كه والدين مشغول خواندن نماز بودند ايشان با همان غريزه ي فطري كه به خدا پرستي در وجودشان بود ، سجاده را در كنار پدر و يا مادر مي گذاشتند و پيشاني خود را به مهر مي گذاشتند و ركوع و ديگر اعمال عبادتي را كودكانه به جا مي اوردند و از لحاظ علاقمندي به همه اعضاء خانواده علاقه نشان مي دادند و مانند هر كودكي به بازي علاقه داشتند و جنب و جوش و فعاليت از خود نشان مي دادند .

ج ) دوره خردسال ( 7 تا 11 سالگي – دوره ابتدايي )

شهيد در سن شش سالگي در دبستان شهيد سعادت جتوط مشغول به تحصيل گرديد و با علاقه و جديت تمام ، تكاليف درسي را انجام مي داد و علاوه بر آن در كارهاي منزل و بيرون خصوصاً در امر كشاورزي تا جايي كه در توان داشت به پدر و مادر كمك مي كرد و شيوه و منشي واقعاً انساني داشتند همچنين پسرم با وجودي كه هنوز به سن تكليف نرسيده بود ولي به واجبات و ترك محرمات خيلي كوشا بود و با سن كمي كه داشت در ماه مبارك رمضان كه در فصل گرم تابستان بود نسبت به روزه خيلي مقيد بود . همچنين به شركت در مراسمات مذهبي مخصوصاً عزاداري امام حسين و شب زنده داري عاشورا اهتمام زيادي داشتند .

د ) دوره نوجواني و جواني ( 12 سالگي به بالا ـ دوران راهنمايي ، دبيرستان و .. )

شهيد علاوه بر تحصيل همان طور كه چندين بار اشاره شد كمك زيادي در امر كشاورزي به پدرش مي كردند ( از زبان پدر شهيد ) و بيشتر اوقات فراغت را به كشاورزي و ديدار با خويشاوندان و رسيدگي با درس و تحصيل ، مي گذراندند . ايشان داراي روحيه اي فعال و معاشرتي بودند و به حجاب خواهران و حفظ اسلام و انقلاب تعصب خاصي داشتند . شهيد از همان اوايل انقلاب عشق و علاقه ي زيادي به رهبر كبير انقلاب اسلامي امام راحل ( ره ) داشتند و هميشه خود را پشتيبان ولايت فقيه مي دانستند و چون در خانواده اي مذهبي و روحاني پرورش يافته بود تا جايي به روحانيت علاقه داشتند كه در همان سنين كودكي نيز ابراز خوشحالي مي كردند و مي گفتند : پدر من از بانك امام حسين ( ع ) براي ما پول مي اورند . نه از بانك شاه . و در سن 14 سالگي به بالا فعاليت زيادي در بسيج و يادگيري فنون جنگي داشتند و خود را در برابر انقلاب مسئول مي دانستند و براي حفظ آن كوشا بودند و از نظر خصوصيات اخلاقي انجام واجبات و ترك محرمات بايد گفت شهيد كسي است كه ( نظر دارد به وجه الله )  و ما هر چه از او بگوئيم باز هم كم گفته ايم و نه تنها از پسر شهيدم بلكه از تمام شهدا كه فرزندان ما مي باشند آن شجاعت و دلاوري و خلوص آنها در پشت سنگرها و زير توپ و تانك دشمن غاصب شهيد محمد محمد زاده ، شهادت را مرتبه اي مي دانستند كه همه را لايق رسيدن به آن نمي دانستند و هميشه آرزوي رسيدن به شهادت داشتند تا اين كه عاقبت اين كبوتر سپيد بر حرم لقاي پروردگار

دوره سربازي :

شهيد در مورخه 20/11/64 جهت انجام خدمت مقدس سربازي به عنوان پاسدار وظيفه از طريق سپاه پاسداران انقلاب اسلامي برازجان عازم خدمت مقدس سربازي گرديد و پس از اتمام دوره ي آموزشي به كردستان ( شهر مهاباد ) اعزام گرديد و در طول 16 ماه در عملياتهاي مكرر شركت داشتند تا اين كه سرانجام در تاريخ 17/3/66 در منطقه عملياتي مهاباد در حين عمليات و نبرد با دشمن جان خويش را تقديم پيشگاه الهي نمود .

شهيد خدمت مقدس سربازي را وظيف و مسئوليت شرعي خود مي دانست و دوستان و هم خدمتي هاي او كه نسبت به‌انها آشنايي بيشتري دارم آقايان اسماعيل دهقان كه اكنون در سعد آباد ساكن مي باشد و اصغر دشتي و سيد علي حسيني كه هر دو ساكن نظر آقا مي باشند  و شهيد محمد زاده و شهيد نعمت الله قاسم پور هر دو در يك روز تشييع گرديدند شهيد فقط با ايشان دوست بودن نه هم خدمتي .

خاطره اي كه بيشتر از هر چيز ديگري در ذهن پدر و مادر شهيد مي باشد و هر دو آن را تعريف مي كنند اين است كه دو ماه كه از سربازي محمد مي گذشت يك بار براي مرخصي و ديدار با خانواده

امدند و عكس در دست داشتند و آن را به مادرشان دادند و گفتند اين عكس شهيد محمد محمد زاده مي شود‌ آن را نگهداري كنيد يك روز لازم مي شود و مادر ايشان مي گويد اين همان عكسي است كه اكنون در بنياد شهيد و پرونده ايشان و همچنين بر قبر و در خانه موجود مي باشد .