بسم رب الشهدا ء

خاطره مادر شهيد محمد رضا محمد ياري :

شهيد درسومار به شهادت رسيد شهيد وقتي كه مي خواست برود دفترچه بگيرد پول به وي ندادم او كفشش را فروخت و توانست دفترچه خود را بگيرد به علت اينكه سنش كم بود دفترچه به وي نمي دادند و دامادمان رفت وضامن وي شد. وقتي دفترچه را گرفت خيلي خوشحال شد. چون خيلي عجله براي رفتن به آموزش داشت به كرمان براي آموزش نظامي اعزام شد . يك روز بعد از آموزشي كه به خانه امده بود ديدم دارد گريه مي كند گفتم چرا گريه مي كني گفت خواب شهيد عباس خسروي را ديده ام . و مي گويد كه پايم زخمي شده است . مي گفت مادر برايم دعا كن نه اسير شوم نه پايم قطع شود وفقط شهيد شوم و مي گفت اگر شهيد شدم جامه سياه بر تن نكنم و گفت كه گريه نكنيد . من از شهيد شدنش ناراحت نيستم امانتي بود كه نزد ما بود وما آن را تحويل داديم . در اوايل انقلاب كه پيروز شده بود نان وخرما و چاي مي برد به بسيج و قبل از اينكه به جبهه برود خواهرش سر وپايش را حنا گذاشت و وقتي شهيد شد هنوز مو هايش رنگ داشت .ايشان از طرف ژاندارمري به جبهه اعزام شد 5 ماه در كردستان خدمت كرد و از دوستان وي شهيد بيژن افراسياب بود. يك روز كه از منطقه آمده بود يك پلاستيك پر از ميوه با خود آورد پدرش به او گفت چرا پولتان را خرج مي كنيد گفت پدر مهمان دارم و گفت كه دوستان مي آيند بچه هاي خوبي هستند و مواظب خودم هستم و راجب دوستان شناخت كافي و دقيق دارم .