«قل ان الموت الذي تفرون منه فانه ملاقيكم ثم تردون الي عالم الغيب و الشهاده فينبئكم بما كنتم تعلمون»سوره جمعه آيه 8

اي رسول به جاهلان بگو آن مرگي كه شما از آن فرار مي كنيد حتماً به شما خواهد رسيد،سپس السلام عليك يا بقيه الله الاعظم.السلام عليك يا ابا عبدالله و علي الارواح التي حلت بفنائك،السلام عليك يا مولانا الامام خميني زعيم ثور الاسلاميه.

با درود بر مهدي(عج) امام عصر و زمان و ياور رزمندگان و با درود و سلام بر حسين سرور آزادگان عالم،سلام بر آنان كه در خون غلتيدند و به هل من ناصرٍ ينصرني امام لبيك گفتند.

اينجانب در حالي اين وصيت نامه را مي نويسم كه هر لحظه حاضرم تا به نداي هل من ناصر امام لبيك بگويم.پروردگارا! در اين دنياي فاني در راه رضاي تو كار نكردم پس به اميدي به سوي تو بيايم جزء با كوله باري از گناه،اي خداي بزرگ شرم مي كنم به اسلام و مسلمين خدمتي نكرده ام.در خانه نشستن و خوردن و خوابيدن پس مرگ در بستر براي من ننگ است.

خدايا به بزرگواري خودت گناهان ما را ببخش و ما را بيامرز.زيرا ما به زندگي زودگذر دنيايي دل نبسته ايم و از خانه و خانواده و از مدرسه و آشنايان دوستان قطع اميد كرده ايم و تنها براي رضاي تو راهي ميدان شده ايم و اين را به دشمنان اسلام بگويم،اي دشمنان اسلام در ريختن خون ما خوشحال مي شويد! فكر نكنيد كه ما را از مرگ مي ترسانيد،چنين مرگي براي ما بزرگترين افتخار است و يا فكر نكنيد كه ما را از هدف خود منصرف مي كنيد.بلكه ما تا آخرين قطره خون مي جنگيم . اي استكبار جهاني،اي ابر قدرت ها و اي كفار بدانيد كه اگر بدنم را قطعه قطعه كنيد و هر قطعه را در آتش بسوزانيد همين قطعه هاي سوخته شده لبيك يا خميني را سر مي دهند،و اي پدر،مادر،برادر،خواهر بزرگوارم اگر با شما بد رفتاري كرده ام و اگر ازمن ناراحت شديد به بزرگواري خودتان ببخشيد،اميدوارم ادامه دهنده راهمان باشيد و جاي ما را خالي نگذاريد.مادرم مبادا از شنيدن خبر شهادتم بر سر و سينه خود بزنيد و ناله و شيون سر دهيد.اگر خواستي گريه كني به ياد سيد الشهداء(ع)و مظلوميت او گريه كن و به ياد شهداي صدر اسلام و شهداي انقلاب و شهداي جنگ تحميلي.اي پدر و مادر،من در نزد شما امانتي بودم و امانت را هم به درستي و به موقع تحويل صاحبش داديد.حجله دامادي من در خون غلتيدن است و به عالم جبروت پرواز كردن.تو اي مادر،صبور باش و افتخار كن كه اين هديه ناقابل را تقديم خدا كرده اي و بالاخره سفارش بنده حقير را بپذير و مساجد را كه سنگرند حفظ كنيد و از نماز جمعه و جماعات غافل نشويد و از كمك به رزمندگان دريغ نورزيد.

سيد علي خليلي فرزند سيد محمد جمع5/12/6ه15/12/63

 

خاطره ي شهيد از زبان مادرش:

در زمان كودكي شهيد سينه درد گرفت و خيلي من زجر كشيدم  كه در همين حال او را به دكتر بردم و در مطب نشسته بودم،خيلي ناراحت و خسته بودم.در همان اندكي چرت زدم.در عالم خواب ديدم كنار دريا خيمه اي بود،كه سيد بزرگواري  از آن خيمه بيرون آمد و بچه را از دستم گرفت و نوازش كرد و بعد من بيدار شدم.بچه را برداشتم و آمدم خانه،بعد شروع كرد به بازي گوشي با بچه هاي ديگر. فهميدم كه اثر دست آن سيد بزرگوار روي بچه اثر گذاشته و او را شفا داده است.

 

خاطره اي از پدر شهيد:

وقتي كه شهيد تير خورده بود و مي خواستند وي را به داخل آمبولانس ببرند او اظهار مي دارد كه نماز ظهر و عصر را نخوانده است و اين نشان از ايمان والاي شهيد دارد.كه درآن شرايط سخت از نماز سخن به ميان آورد.