بسم رب الشهدا ء

اينجانب غلامحسين حسيني فرزند ابراهيم بنا به دستور رهبر كبير انقلاب اسلامي مبني بر اينكه واجب كفائي است  كه به جبهه برويم با آگاهي كامل وبا رضايت كامل خود به جبهه جنگ حق عليه باطل ميروم واميدوارم كه به آرزوي خود كه همان مردم در راه معبود است برسم .اگر كشته شدم پدر ومادرم عزيزم كه درپاي من خيلي زحمت ها كشيديد واي برادرانم واي خواهرانم دعا كنيد كه خداوند مرا با شهداي صدر اسلام محشور بدارد وپدر ومادرم در مرگم غم واندوه به خود راه ندهيد كه دل دشمن را شاد نمائيد مبادا گريه كنيد كه دل منافقان كوردل را شاد نماييد مگر نمي دانيد كه خدادر قرآن مي فرمايد انا الله وانا اليه راجعون .وامام فرمود اين منطق ماست . زنده باد اسلام زنده وجاويد باد رهبر كبير انقلاب اسلامي مرگ ونفرين باد بر صداميان كافر مرگ ونفرينن بر امپرياليسم -سوسياليسم -صهيونيسم بسركردگي آمريكاي جنايتكار وشوروي خائن واسرائيل غاصب

والسلام .

بسم رب الشهداء

خاطره اي از خواهر شهيد غلامحسين حسيني:

شهيد غلامحسين حسيني در شهر برازجان ديده به جهان گشود. ايشان فردي مومن،مذهبي،متهحد بسيجي بودند. به رهير انقلاب امام خميني ارادت بسيار خاص داشت. به همين دليل در ابتداي تشكيل بسيج به دستور امام خميني در بسيج كربلاي برازجان فعاليت خود را آغاز كرد. يكي از فعالون بسيج بود كه به طور دائم ومستمري در بسيج شركت مينمود. نماز اول وقت اهميت بساري ميداد وتا آنجا كه برايش امكان داشت نمازش را به صورت دسته جمعي در مسجد مي خواند. نسبت به حجاب تعصب بسيار زيادي داشت وبه همين دليل به خواهرانش در مورد  اين مسئله تاكيد بسيار زيادي ميكردند كه حجاب خود را رعايت كنند. از غيبت وبدگويي ديگران به شدت پرهيز مي كرد و در مجلسي كه غيبت وبد گو يي ديگران را ميكردند بلند مي شدند. اين صفات اخلاقي ايشان باعث شده بود كه خانواده،اقوام،دوستان و همسايگان از ايشان بسيار راضي بودند. شهيد دوران دبستان و سپس راهنايي خود را با موفقيت پشت سر گذاشت. سپس دوران دبيرستان خود را در مدرسه امام خميني ادامه داد كه در سنگر علم و مدرسه موفق بود. دوران دبرستان را تا دوم دبيرستان ادامه داد. در فصل تابستان عليه رغم ميل باطني پدر ومادرم به شغل كارگري مي پرداخت ودرآمد حاصله را خرج خانواده وافراد مستمند و نازمند مي كردند. يادم مي آيد در فصل تابستان در ماه رمضان روزه خود را ميگرفت و در عين حال به كارگري مي پرداخت. از خصوصيات روحي واخلاقي شهيد هر چه بگويم كم گفته ام مانند قطره اي بر درياي بيكران.

در سال 1361در سن 16 سالگي كه دانش آموز بود به طور داوطلبانه  توسط بسيج به پادگان آموزشي آيت الله دستغيب به مدت 23 روز دوران آموزشي خود را در كازرونپايان برد در پايان دوران آموزشي توانست يك ديدار نسبتا كوتاه با خانواده خودداشته باشد كه در اين مدت كوتاه لحظه شماري ميكرد كه به جبهه اعزام شود. عاشق شهادت بود. بالاخره به روز موعود رسيد در سال 61 در عين الخوش اهواز بهد 15 روز جنگ با دشمن بعثي در جبهه حق عليه باطل به آرزوي ديرنه خود كه شهادت بود نائل گشت. روحش شاد و با امام حسين(ع) ويارانش محشور گردد. ايشان يكي از عزاداران امام حسين(ع) بود كه در ماه محرم وصفر فعاليت كه فعاليت بسيار زيادي داشت.