زندیگنامه شهید

 

بسم رب الشهداء

 

شهيد ماشاءالله جباري لاله سرخ ديگري است از سرزمين ايثارگران كه با نثار جان خود در راه وطن ودين رهبر خود،حسين گونه به شهادت رسيد ونامي جاودان در تاريخ براي خود باقي گذاشت،نامي كه شايسته بر لوح زرين نگاشته شود ونامي كه هميشه در دلها باقي خواهد ماند.خوني كه از پيكر ماشاءالله بر كربلاي گلگون عين خوش ريخت هزاران غنچه را آبياري كرد تا هيچگاه نام وي فراموش نشود.شهيد ماشاء ا...……جباري در پاييز سال 1342در خانواده اي فقير و مستضعف ولي مؤمن وبا تقوي ديده به جهان گشود.شهيد از همان كودكي علاقه خاصي به اسلام وروحانيت داشت بطوري كه در سن 5 سالگي به مكتب رفت تا احكام اسلامي رابياموزد واز سن شش سالگي همراه با پدرش به مسجد محله شان مي رفت ونماز مي خواند ،وي در سن 6سالگي وارد دبستان شد و تحصيل را شروع كرد،او دوران ابتدايي را در دبستان خضر برازجان با تمام رسانيد ودر مدرسه راهنمايي ثبت نام كرد كلاس دوم راهنمايي بود كه انقلاب شكوهمند اسلامي به رهبري امام خميني آغاز شد،از همان روزهاي نخستين انقلاب بطور فعالانه در راهپيمايي ها و پخش كردن اطلاعيه هاي امام و ساختن كوكتل مولوتف شركت مي نمود، او علاقه خاصي به مطالعه كتابهاي استاد مطهري ونهج البلاغه حضرت علي (ع)داشت وعلاقه او به امام به قدري شديدبود كه چند ماه قبل از پيروزي انقلاب تمثال مبارك امام را قاب گرفته ودر منزل نصب كرده بود ،بعد از پيروزي انقلاب اسلامي كه تحصيلات راهنمايي را تمام كرده بود براي كسب علوم ديني عازم قم شد ولي بعلت كمي سن به ديار خويش برگشت و مشغول تحصيل در دبيرستان گرديد،درسومين سال دبيرستان بودكه جنگ تحميلي عراق عليه ايران شروع شد شهيد جباري نيز به نداي امام لبيك گفت وبا چند تن از دوستانش عازم جبهه حق عليه باطل شد چند ماهي را در جبهه بود وبراي ادامه تحصيل از جبهه برگشت و مشغول تحصيل شد،تحصيلات دوران دبيرستان را در خردادماه 1361با موفقيت به پايان رسانيد.دوباره راهي ميدان نور عليه ظلمت شد،شهيد جباري در عمليات غرور آفرين الله اكبر ،فتح المبين،رمضان ومحرم شركت نمود.وقتي كه در حمله الله اكبر زخمي مي شود دوستانش مي گويند تو چند مرتبه به جبهه رفته اي وبراي تو بس است تودِين خود را ادا نموده اي ديگر رفتن تو جايز نيست.ولي شهيد با لحن قاطع مي گويد الان زمان جان دادن وخون دادن است.همانطوركه امام حسين(ع)هم جان وهم خون داد واگر شما ادعاي پيروي از امام حسين(ع)را مي كنيد نبايد از جبهه رفتن من جلوگيري كنيداو در همه كارهايش فقط وفقط براي رضاي خدابود وبس بطوريكه يك سال واندي در جبهه بود وحتي يك ريال هم نمي گرفت وقتي دليل اين كار را از او پرسيدند مي گفت الان جبهه ها احتياج به كمك دارند و اين بي انصافي است كه انسان براي پول به جبهه برود وپول ارزش ندارد.آخرين مرتبه كه به جبهه رفت پاييز 1361 بود كه حدود سه ماه دلاورانه وشجاعانه ومخلصانه در راه حق تعالي جنگيد و چون عاشق خدا بود خدا نيز عاشقش شدودر روز جمعه بيست ويكم آبان ماه1361 در هنگام نماز صبح در حالي كه در مسجد بود بر اثر تركش خمپاره به پيشانيش به نزذ الله شتافت. مادر شهيد پس از شهادت فرزندش بسيار مقاومت وپايداري مي كرد وهميشه مي گفت خداوند ما شاء الله را به ما داد و خودش هم پس گرفت وآرزو مي كرد كه پيش فرزند شهيدش برود ،خداوند هم آرزوي او را برآورده كرد ونه ماه پس از شهادت فرزندش در تاريخ5/6/62 به نزد فرزندش رفت، خداوند ارواح تمامي شهداءبه خصوص شهيد مذكور را با ارواح شهداي كربلا محشور بگرداند..

 

يادش گرامي وراهش پر رهرو باد

 

 

 

ستاد يادواره شهداي حوزه مقاومت بسيج نجف اشرف

برازجان