زندیگنامه شهید

« احمد »  ، اولين فرزند خانواده ي « حسن بحراني تلقاتلي »  است كه در دوم فروردين ماه سال چهل و شش هجري خورشيدي ، پس از مهاجرت خانواده از « تلقاتل » در وحدتيه ( بي براء ) متولد شد . وي در دامان مادري  پاك و محجوب و پدري سخت كوش و تلاشگر پرورش يافت .

پس از رشد و بالندگي و گذراندن دوران طفوليت به مكتب خانه رفت و جزء سي ام قرآن را فرا گرفت ،  پايه هاي مقطع تحصيلي ابتدايي را با علاقه و جديت به پايان رسانيد . تحصيلات راهنمايي را نيز تا سال دوم ادامه داد و در كنار تحصيل ، همدوش پدر در تأمين معاش خانواده همت گماشت .

تلاش وي جهت يادگيري كارهاي فني مثمر ثمر بود چرا كه توانست با ، هوش و استعدادي كه در اين گونه مهارتها داشت رشته هاي تعمير كاري موتورهاي بنزيني ، سيم پيچي و … را بياموزد .

اخلاق خوش ، منش انسان دوستانه ، همسايه داري و بي ريايي از خصوصيات بارز وي بود . با تشكيل بسيج مستضعفين در محل ، به عضويت آن در آمد و فعالانه مشغول خدمت شد و دوستان خود را به فعاليت در آن ترغيب و تشويق مي كرد .

سال شصت و چهار به خدمت مقدس نظام وظيفه ي عمومي فراخوانده شد و به عنوان وظيفه ي كميته ، به جبهه ي نبرد با دشمن متجاوز عازم گرديد . وي ، همان سال با خانم « مريم بحراني » ، پيمان و پيوند زناشويي بست . « در خانواده ، با همسرخويش با مهرباني رفتار مي كرد و به ايشان تأكيد داشت كه مهمان نوازي را هيچ گاه فراموش نكند ؛ چرا كه عقيده داشت رونق و صفاي خانواده زن مهمان نواز است ، هميشه به وي مي گفت كه در تمام امور به خداوند توكل و تكيه كند چون تنها خداست كه حلال مشكلات است . »

»  مادر از خوابي كه از دهه ي پنجاه شمسي ديده بود ، مي گويد : « اوايل دهه ي پنجاه بود . شبي در عالم خواب ديدم كه سيدي نوراني و جليل القدر بر اسبي سوار بود و پرچمي در دست به سمت قبله مي تاخت . پشت سرش ، آتشي هولناك ، شعله ور بود . چون منزل ما و منزل مرحوم حاج سيد موسي شجاع ، كنار هم بود، صبح زود نزد حاج آقا رفتم و خواب را برايش نقل كردم . ايشان فرمودند : « امام خواهد آمد و جنگي سخت در خواهد گرفت و هر دوي ما از آن سرانجام در تاريخ پانزدهم فروردين ماه سال شصت و شش بي نصيب نخواهيم بود ! »

سرانجام احمد بر اثر اصابت تركش در جبهه ي شلمچه به ديار دوست سفر كرد و به خيل شهداي خميني پيوست و تعبير خواب آن سيد بزرگوار به وقوع پيوست .