پيام پاسدار : محمد اكبري

 

خـدا تـو خـود آگاهي خمينـي اين يار راستيـن حسيني و فرزنـد زهرا و ناب محمـدي است و مـن هـم ميـدانـم و شهادت بـه حقانيت راه او ميدهـم و آنچنان كنـارش خواهـم مانـد تـا كـه آخريـن سرمـايـه‌ام را به خاطر زمان الهي او عرضه كنم و اما ، اي گهواره جهان آنچنـان باش تا در موقع بيداري بخواننـد تو اي گهواره جهان آن چنان بجنبان گهواره را ، كه فرزندان خميني و ياران حسيني در آن آرام بخوابند .

 

 

 

به اميد پيروزي اسلام بر كفر

شهيد به روايت  مادر

 

اينجـانب مادر جاويدالاثر محمـد اكبري فرزند سهراب اكبـري هستم.  فرزندم در سال 1339 در خانواده‌اي فقير ديده به جهان گشـود و زندگي آبرومندانـه خود رادر روستاي خيارزار آغاز كرد .در سن 6 سالگي به مدرسه پانهاد و آغاز به تحصيـل كرد . از همان اوايل 6 سالـه بودن ، خود و دين اسلام را شناخت هدف ، آرمانها و ايده‌هاي خود را مخفيانه در سپر سينه‌اش همچون نهالي كاشت تا به سن جواني رسيد ، عرصه وجودش بيدار و فريادي در سينه‌اش برخاسته شد كه كـانون خانواده خود و منطقه خيارزار را بيدار كرد فرياد بانگ محمديش را با مراجعه به كتابهـاي قرآن و اسلام پذيرفت و با اهـداء كتابهايي به دوستان و اطرافيان خود و ارشاد آنان در جامعه تاريك آن زمان لرزه بر اندام  طاغوتيان آنان انداخت. زندگانـي خود را از اوان جواني تا زمان انقلاب در پرتوي اسلام پشت سر نهاد . زماني كـه زنگ انقلاب به صـدا در‌آمد با شنيدن صـداي آن فرياد حسيـن زمان را به قلب انقـلاب نشانـد ، و بـا مشت‌ گـره‌كـرده خـود فرشته نجـات بخش مردم ايران را از تبعيد‌گـاه دژخيمـان و جلادان نجـات داد . در سـال 60  ، در شكست حصـر آبادان شركت كرد . د را ين عمليات بود كه سينه خود را آماج گلوله‌هاي دژخيمان و شياطين قرار داد و امر حق را لبيك گفت و نام سرور و سالار شهيدان را بـا سرخي خـون خـود زنـده كـرد . اينك من به عنوان يك مادر كه فرزندم نام شهيد گمنام به خود گرفته ،  افتخار مي كنم كه علي‌اكبـري ديگـر در آغوش حسين (ع) جاي گـرفت. خواهشي كه مـن مادر شهيد از دوستـان فرزند گمنامـم ، وهمچنين از  خواهـران ديني منطقـه خيارزار و سايـر نقاط ديگر دارم اين است كه ،  سينـه سوزان ما را در نظر گرفته و حرمت خون شهيدان جنگ و كربلاي ايران را نگهدارند .

 

 

 

خـواهـران حجـاب اسـلامي خـود را حفظ نماينـد ، زينب‌وار در جامعـه زندگي كنند و مردان ما هم حسيني‌گونه

باشنـد و حرمت خـون عزيزان ما را حفظ نماينـد . اسلام را روز به روز تبليـغ كننـد تـا يـاد آنـان هميشـه ماننــد هستـه‌اي كه در درون خـاك ميرويـد آشكار باشد .

خصوصيات و خاطرات جاويدالاثر از زبان خانواده

 

اخـلاق و رفتـاري كـه در خانواده داشت آن قدر خوب بود كه  فقـط خـدا مـي‌دانـد . اينقـدر بـا خـدا و خـوب بـود كه چنين اخلاقي را نديده بوديم .در ايـام نوجواني مؤدب و بـا مهرباني صحبت ، در همه امور چه ديني ـ سياسي ما را راهنمايي مي‌كرد . هميشه قرآن مي‌خواند . هر شب تا صبح فقط به دعا خواندن مي‌گذرانـد بخصوص دعاي كميل و دعاي توسل . در اوقـات بيكـاري كتابهـاي شهيـد مطهـري و ديگر كتابهاي مفيـد دينـي را مي‌خوانـد  در همه امور ما را راهنمايي مي‌كرد بخصوص نهي از منكر مي‌كرد. مردم را در رژيم گذشته بر عليه شاه ترغيب مي نمود .

در اخـلاق نمونه بود . دوست نمـي‌داشت كه در خانه خـود يك شب غـذاي خوبـي يا كاملي داشته باشد . هميشه مي‌گفت كسانـي هستند كه ضعيف‌ترنـد به آنها برسيـد هر ضعيفـي هر كجا باشـد به او سر مـي‌زد و به او كمك مي‌كرد خلاصه در اخلاق اسلامي نمونه كامل بود .

در رژيـم گذشته در سنين ابتدائـي از اول اخلاق شايسته داشت . روح مبـارزه در وجودش همچـو شعله آتش در فوران بـود . بابرپائي راهپيمايـي شعارهاي انقلاب را بـه مردم يـادآوري مي نمود . و بچه‌هـا را همـه دور خـود جمع‌كرده و با سخنراني آنها را آگاه مي نمود . در رژيم گذشته با پخش اعلاميه و شعار روي ديوارها بطور شبانه ، فعاليت انقلابي مي كرد . قـرآن و احكـام و كتابهـاي مفيـد اسـلامي را درس مـي‌داد و پيشـاپيش صف راهپيمـايي كنندگان هميشه جوش و خروش داشت .

همچنين با منافقيـن و گروه‌هاي ضد انقلاب هميشـه درگيـري داشت و در چنـديـن مرحله در شيراز از ناحيه دست زخمي شد . در طول جنگ بخاطـر خدمت شغل پاسداري را انتخاب كـرد و مي‌گفت : بهترين شغلي كه به نداي حسين زمان گوش بدهد و عمل كند پاسـداري از دين و مملكت اسلامي است چـون مثل زمان حسين شهيد ما بايد امام امت را ياري كنيم و به نداي رهبر گوش دهيم و عمل كنيم .

آرزو داشت كه همه مردم يك صدا و متحد شوند و بر عليه ستم و زورگويـان قيام كرده و دست آمريكا ، شوروي و رژيم اشغالگر قدس را از حريم كشور اسلامي كوتاه كنند . بله به همين منظـور و بخاطـر دفاع از ناموس مسلمين راهي جبهه حق عليه باطل گر ديد .

 

 

 

 

 

 

 

 

 

خاطره

 

تمـام دوران زندگـي محمد براي مـن خاطره است لحظه لحظـه زندگي كوتـاه پسـرم پر از خاطرات تلخ و شيرين است . در سـال 1360 در شيراز زندگـي مي‌كرديـم ، يك روز صبح از خانه خارج شديم ، ديديم كه به شهيد رجايي توهيـن شـده است فـوراً محمـد عـزيـزم يـك قوطـي رنـگ فشـاري برداشت و آنـرا پاك كرد و نـوشت : مـرگ بر بي‌حجابي ، مرگ بر منافق .

راوي : مادر شهيد