انتهاي جاده ايثار(وصيت نامه شهيد)

«و لاتحسبن الذين قتلوا في سبيل الله امواتاً بل احياء عند ربهم يرزقون»

«كسانيكه در راه خدا كشته مي شوند را مرده مپنداريد بلكه آنها زنده اند و در نزد خدا روزي مي گيرند »(قرآن كريم)

«شهادت مرگ دلخواهي است كه مجاهد با همه آگاهي و همه منطق و شعور و بينايي خود آن را انتخاب مي كند پدر جان و مادر جان سلام ، برادرها و خواهرهايم سلام، اكنون كه اين وصيت نامه را مي نويسم به ياد شهدايي مي افتم كه شهادت در راه خدا نصيبشان شد ولي جنازه هايشان بدست پدر و مادرشان نرسيد.(قرآن كريم)

خداوندا تو را به محمد و آلش قسم مي دهم كه شهادت در راه خدا، اسلام،قرآن و خاك ميهنم را نصيبم كن و مرا در‌صف شهدا قرار بده در ضمن صحبتي با برادران و همسايگان حزب الهي شهرم دارم كه برادران و خواهران ، نماز جماعت را هميشه بر پا كنيد كه اين نمازهاي شما آمريكا را به ستوه آورده است. دعاي كميل و توسل و ندبه را در مساجد برپا داريد.

«راستي يادتان نرود، امام را هميشه بعد از نماز دعا كنيد و از همشهري هاي خوبم مي خواهم كه به فكر مال و ثروت نباشند چونكه اين دنيا به كسي وفا نكرده و به فكر دنيا بودن بي فايده است بايد دست به دست هم بدهيم و به فكر آخرت باشيم. مادر جان اين راهي را كه من رفتم خودم انتخاب كرده ام و شما بايد افتخار كنيد كه پسري بزرگ كرديد و آنرا به اسلام هديه كرده ايد. از برادرانم مي‌خواهم نماز جماعت در هر كجاي شهر برگزار مي شود شركت كرده و نماز بخوانند و در نماز امام را دعا كنيد . پدر و مادرم را تنها نگذاريد. از شما مي‌خواهم اگر شهيد شدم برايم گريه نكنيد زيرا دشمن از گريه شما شاد مي شود.»22/1/1362(عليرضا نديم زاده)