زندیگنامه شهید

شهيد والا مقام رضا كمالي فرزند كربلائي حسن در سال 1343 در خانواده اي متدين و مذهبي در روستاي كردوان عليا از توابع شهرستان دشتي ديده به جهان گشود . پدرش به خاطر عشق و ارادت خالصانه اي  كه به ائمه معصومين  وبه خصوص حضرت علي بن موسي الرضا داشت نام مبارك رضا را براي فرزندش انتخاب نمود .

شهيد دوران ابتدايي را تا مقطع پنجم در زادگاهش ادامه داد و در طول تحصيل خود جنب و جوش زيادي براي مبارزه با ظلم و ستم از خود نشان مي داد . وي كه در مار هاي خير پيش قدم بود از هيچ كاري دريغ نمي كرد بطوري كه پدر وي از كارهاي نيك وي سخن به ميان مي آورد . با اوج نهضت انسان ساز به رهبري حضرت امام خميني در راهپيمايي ها شركت فعال مي نمود .

ايشان با شروع جنگ تحميلي عليه ايران با اشتياق فراوان و افتخار به عنوان بسيجي به صف رزمندگان اسلام پيوست تا از اسلام وقرآن دفاع نمايد .

وي با عشق و علاقه اي كه به وطن داشت دليرانه در برابر دشمن بعثي جنگيد و تا آخرين قطره ي خون از پاي ننشست تا سرانجام در تاريخ 24/2/62در منطقه سومار به درجه رفيع شهادت نائل آمد .

پدر شهيد كمالي  ، كربلائي حسن نام دارد  كه  از مردان سخت كوش  اين ديار است كه به كار كشاورزي ودامداري مشغول است . مادر شهيد  بزرگوار  سكينه بدري نام دارد كه با شوهرش نسبت قومي دارند و حاصل  ازدواج  وي  با  پدر شهيد شش فرزند است كه  ،  سه  دختر  و  سه  پسر  مي باشند  كه  اين  شهيد سومين فرزند خانواده مي باشد .

آنها بعد از هر صحبت كردن در مورد شهيد  و بيان  خصائل  وي  گريه  بر  آنها غلبه كرده و اشك بر گونه هاشان جاري مي شود .  آنها طلب شفاعت  از فرزند  شهيد خود مي كنند و بسيار  اميدوارند  كه  بتوانند  از  شفاعت او و ديگر شهدا بهره مند شوند .

شهيد رضا كمالي جواني برومند ومذهبي بود ودر همان سنين كم  نماز خواندن وروزه گرفتن را  آغاز نمود . ايشان علاقه  وافري  به جبهه داشتند و هنوز موقع  سربازي وي نرسيده بود كه  به صورت داوطلبانه عازم جبهه نبرد شد . وي  پدر  و مادر خود  را  خيلي دوست مي داشت دركارهاي خانه و بيرون ازخانه آنها را تنها نمي گذاشت و پدرش نيز از  وي  بسيار راضي  و خشنود  بود . ايشان  در مواقعي كه از جبهه  برمي گشت به دوستان و همسالان خود توصيه  مي كرد كه به دفاع  از ميهن  و انقلاب  همت گمارند و اجازه  ندهند كه  مملكت به دست متجاوزين بيافتد .

ايشان سعادت در آخرت و افتخار در دنيا را از راه شهادت بـه دست آورد . وي   نماز هاي خود را در مسجد  بجاي مي آورد  . عشق  به  شهادت در وجود  اين  بزرگوار  بود و مرتب از جبهه  و ثـواب جـهاد  در راه خـد ا صحبت مي كرد و بسيار راضي وخشنود  بود كه توانسته  است در صـف  رزمندگان   اسلام  قرار گيرد و خود  را براي دفاع از ميهن آماده نمايد .  وي  قبل  از رفتن به جبهه پدر و مادر را  به  آرامش دعوت مي كرد  و مي گفت  نگران من نباشيد من راه خود را انتخاب نموده ام وشما نيز پيروخط امام و ولايت باشيد وآن  را تنها نگذاريد.

وي  در تعزيه  و سينه زني حضرت  امام حسين (ع)  حضور مي يافت و  بارها مي گفت  كه مي خواهم در راه اسلام شهيد شوم و براي احيا  دين اسلام ، جان خود را فدا كنم و اميدوارم كه بتوانم اين راه را ادامه دهم .

شهيد بزرگوار از جوانان خوش غيرت ومتعصب روستا بود ، اگركسي كاري  با  او  داشت  با  علاقه  تمام  در پي انجام  آن  بر مي آمد .