زندیگنامه شهید

شهيد عبدالحسين رضائي  در سال 1335 در روستاي بحيري چشم به جهان گشود و در سن 6 سالگي به مدرسه اي در ده محمدآباد كه حدود دو كيلومتري بحيري است شروع به تحصيل نمود  . اما به علت فقر خانوادگي نتوانست بيشتر از شش كلاس ادامه تحصيل بدهد . با وجود اينكه از هوشي كاملاً خوب برخوردار بود معلمش از گفتار و كردار او بسيار راضي بود . هنگامي كه از مدرسه مي آمد به كمك پدرش مي شتافت .

در سن 15 سالگي جهت امرار معاش به كويت مسافرت كرد . او علاقه زيادي به حسينيه و مسجد داشت . هر جا جلسه مذهبي بود درآنجا شركت داشت . نسبت به مردم بسيار مهربان بود و به ورزش هم علاقه زيادي نشان مي داد . مدت 5 سال در كويت كار كرد و بعد از آن به ايران بازگشت . او هميشه با فقراء و مستمندان رفت و آمد مي كرد و كمك هاي فراواني به آنها مي كرد , وي قرآن را ياد گرفت .

با شروع جنگ تحميلي عراق ، وي داوطلبانه مي خواست به جبهه برود , اما فرمانده اش قبول نمي كرد. بالاخره در تاريخ 8/8/59 با چند نفر از برادران به جبهه اعزام گرديد و پس از اتمام مأموريت به خانه برنگشت   تمديد نمود و مدت 70 روز در جبهه آبادان ماند و جوانمردانه شب و روز مي رزميد تا اينكه در تاريخ 14/10/59 به درجه رفيع شهادت نائل گشت.

 

 سجايای اخلاقی شهيد

خدا را شكر اميدوارم در آن دنيا دست ما را بگيرند وباعث نجات ما شوند اميدوارم مايه نجات ما باشند . اميدوارم مايه آبروي ما باشند .

هيچ گاه من روي عصبانيت و خشم را در چهره وي نديدم و حالا به عنوان پدر شهيد خدا را شكر مي كنم كه چنين فرزندي داشتم و خداوند ما را در رديف خانواده هاي شهداء قرار داد.

نام شهيد راما احمد گذاشتيم ولي مرحوم شفيق از سادات صاحب كرامات روستا گفتند نام وي را عبدالحسين بگذاريد وما به هر دو رسم شهيد را صدا مي زديم .

روزي ديدم در اطاق نشسته مشغول نوشتن روي ورقي است گفتم چه مي نويسي گفت يادداشتهايي براي بعضي از افراد . من بي سواد بودم بعد فهميدم در حال نوشتن وصيتنامه بوده . به من نگفت مي خواهم به جبهه بروم ، گفت مادر به مجالس روضه هم ميروي ؟ گفتم بله ، گفت در مجالس روضه از يزيد زنازاده هم مي گويند گفتم بله ، گفت همانها آمدند وبه ايران  حمله كرده اند . من معني صحبتهاي او را فهميدم يعني يكبار ديگر نداي حسينيان بلند شده براي حفظ آبرو و كيان بايد به ميدان جهاد رفت .

هر گاه از مأموريتها يا جبهه بر مي گشتند اگر من در منزل نبودم با موتور سيكلت به دنبالم مي گشت تا مرا پيدا كند .از طريق راديوي استان كه در اطلاعيه ها پخش مي شد خبر شهادتش به ما رسيد .

به گفته يكي از همرزمان : در جبهه كه بودم يك نفر از من سؤال كرد فلاني (رضايي) را مي شنا سي گفتم بله گفت اي كاش مادر او را مي ديدم از نزديك كه چگونه او را تربيت كرده است .

 

 

 

 

.شهيدسيدميربهزادشهرياری نماينده وقت مردم رودباران درمجلس شورای اسلامی به مناسبت شهادت اين شهيدوالامقام پيامی رافرستاده است :

 

بسمه تعالي

إِنَ الحَياهَ عَقيدهُ و جَـهادُ

يك شهيد ديگر از پيروان مكتب سرور آزادگان امام حسين(ع) كه در كربلاي خونين آبادان عليه كفار بعثي و مزدوران فاشيست عراق مشغول مبارزه بود , پس از رشادت هاي بي نظير و فداكاري هاي فراوان مورد حمله دشمن قرار گرفت و دعوت حضرت سبحان را لبيك گفت و روح مطهرش از دنياي فاني به سراي باقي به پرواز درآمد .

برادر پاسدار عبدالحسين رضائي از روستاي بحيري از توابع شهرستان دشتي كه بعد از پيروزي انقلاب مشتاقانه به كسوت مقدس پاسداري درآمد وبه دفاع از حريم انقلاب و ميهن اسلامي برخاست و مدتي را در بوشهر و اطراف آن به انجام وظيفه مشغول شد . و از آغاز جنگ تحميلي داوطلبانه و با اصرار فراوان راهي آبادان شد و در آنجا مردانه و شجاعانه به نبرد پرداخت و پس از اينكه عده اي ازكفار بعثي را به جهنم فرستاد . در اواخر ماه صفر به درجه رفيع شهادت نائل آمد .

من شهادت افتخارآميز اين فرزند راستين انقلاب و سرباز جانباز مكتب حسيني را به پيشگاه رهبر انقلاب و بنيانگذار جمهوري اسلامي خميني بت شكن و والدين و بستگان آن شهيد تبريك وتسليت عرض نموده , توفيق و استقامت و صبر كردن را در راه تحقق بخشيدن به اهداف مقدسه اسلامي از پيشگاه حضرت باري خواستارم .                            مير بهزاد شهرياري                        نماينده مجلس شوراي اسلامي

 

استقامت به خرج دهيد و بر روي جنازه ام مبادا گريه كنيد .

 

معرفی پدرومادرشهيد

احمد رضايي فرزند كالو در سال 1311 در روستاي سنا و در خانواده اي مذهبي ديده به جهان   گشود  .  پدرش يكي از افراد با ايمان و با تقوا بود كه با زندگي فقيرانه   و با زراعت زندگي خود را          مي گذراند.

احمد   جواني با ايمان بود و در آن زمان معاش زندگي به سختي مي گذراند . تصميم گرفت ، كه معاش زندگي را از دوش پدر فقير خود بردارد . در همان اوايل جواني به خارج از كشور سفر كرد و چند مدتي با سختي مشغول به كار گرديد . كه با درآمد كم و دستمزد نا چيز زندگي خود را تأمين مي كرد و از آنجايي كه پدر او دوري فرزندش را تحمل نمي كرد ، از وي خواست تا برگردد .   بعد از آن احمد به روستاي خود برگشت و پدر مراسم ازدواج او را فراهم كرد   بعد از ازدواج به زراعت و دامداري در روستاي سنا مشغول گـــرديد و زندگي مستقل خود را آغاز كرد كه ثمره آن ازدواج 3پسر و 3 دختر بود و با اوج گيري مردم سنا از آنجا مهاجرت نموده و به روستاي بحيري (بركت) نقل مكان كرد و در آنجا به كارو كشاورزي مشغول شد و بار ديگر جهت گزراندن زندگي خود به كشورهاي خليج مانند: كويت ـ قطر ـ و ... مسافرت نمود .

تا اينكه با پيروزي انقلاب اسلامي ايران دوباره به وطن خود بازگشت و به كار دامداري و كشاورزي مشغول شد  در آن زمان عبد الحسين فرزند اول خانواده با فرمان امام وارد سپاه پاسداران شد و با رشادتهاي خود توانست در منطقه آرامش و امنيت بر قرار كند و بعد از آن با شروع جنگ تحميلي پا به جبهه هاي نبرد حق عليه باطل اعزام شد وبه درجه عظيم شهادت نائل آمد.

مادر شهيد

حاضره عباسي فرزند غلام متولد سال 1310 در روستاي حيدري ديده به جهان گشود . پدرش فردي   از خانواده اي مذهبي و از محبان اهل بيت بود . در آن زمان كه فقر و تنگدستي بيداد مي كرد  . زندگي خود را از راه دامداري و كشاورزي فصلي تأمين مي كرد و ار آنجايي كه داراي 2پسر و 4 دختر بودند حاضره در كنار پدر و اعضاي خانواده هم دوش آنها براي تأمين مخارج زندگي خانواده مشغول به كار زراعت شد . وي در سن 20 سالگي با احمد رضايي ازدواج نمود كه ثمره اين ازدواج شير مردي را در دامن خود پرورش داد كه با جان و خون درخت اسلام را آبياري نمود و آن را پر بار ساخت .