زندیگنامه شهید

دريا، نفت،‌نخل،‌احمدآباد،‌بريم و شده ،‌در كنار مردماني خونگرم و دوست داشتني، آباده‌اي را در جنوب غربي اين سرزمين متولد كرده‌اند كه بر تارك پركلامش در وسعت تاريخ، نام «آبادان» مي‌درخشد. يكي از زيباترين شهرهاي ايران كه همواره قلب تپنده خوزستان بوده است.

سي و هشت سال پيش، در نخستين روز مردادماه (1/5/1345) زير سقفي كه كلام موزون قرآن كريم هميسه به گوش مي‌رسيد،‌فرزندي چشم به جهان گشود كه مادرش «خاتون»[1]به ياد ياس كبود علي (ع) او را «زهرا» ناميد.

«زهرا» در مكتب پدرش «شيخ عبدالحسين فارسي بندري» درس اخلاق و معرفت و نماز و حجاب آموخت و اين دروس را سرلوحه زندگي‌اش قرار داد. در هفتمين بهاز زندگي‌اش براي كسب دانش و علم پا در خانه دوم خود گذاشت و در همان آغاز ،‌حسن اخلاق و حجابش متوليان مدرسه را وادار كرد تا چندين و چند بار وي را به عنوان الگوي دانش آموزان معرفي نمايند. در آستانه انقلاب 57 او وارد مقطع راهنمايي شدخ 20 سال نخست اين مقطع را با موفقيت پشت سر گذاشت و در آستانه سوميت سال اين مقطع ،‌در سيزدهمين بهار زندگي‌اش دعوت حق را لبيك گفت.

آبادان،‌سي و يكم شهريورماه 59، ساعت 30/14 ،‌نخستين روز جنگ، فرود خمپاره‌هاي دشمن،‌تركش خمپاره بر بدن،‌و پرواز به عرش كبريايي همراه با مادرش «خاتون» پيكر مطهرش در خاك پاك آبادان به آغوش خاك سپرده شد.