بچه هایی را كه برای اولین بار به جبهه می آمدند، به این راحتی ها ول نمی كردند و به حال خودشان وا نمی گذاشتند. وقتی، یكی از نیروها كمك خمپاره انداز بود و مدت نسبتاً زیادی هم بود كه مرخصی نرفته بود و دایم سراغ مرخصی را می گرفت. مسئول قبضه مان كه آدم جا افتاده ای هم بود به او گفته بود:«لولۀ قبضه را پر كنید و بروید مرخصی هر وقت لوله پر شد با هم می رویم». مسئول قبضه تعریف می كرد او با اینكه با قبضه كار كرده بود، بعضی اوقات طوری به قبضه نگاه می كرد كه گویا دارد فكر می كند واقعاً چه جوری می شود كه هر چی خمپاره انداخیتم داخل قبضه، كه هوا نرود و لولۀ قبضه زودتر پر شود!