سنگر تیر بار اصولاً وسط خاكریز قرار داشت و اگر خاك پشت آن كه در حقیقت همان خاكریز بود كنار می رفت، دیوار سنگر آوار می شد. پس برای جلوگیری از خراب شدن باید آن را به دقت محكم می كردیم. سنگر را با گونی و صندوق های مهمات كه ازخاك پر شده بود می ساختیم. بعد، ازواحد تخریب مقداری سیم خاردار حلقوی شكل گرفتیم و اطراف سنگر سیم خاردار كشیدیم. سپس خورشیدی پیدا كردیم و پشت سیم خاردار قرارش دادیم تا جای آن محكم شود. با این همه، هنوز استحكام سنگر درحدی بود كه باید كسی از پشت آن عبور نمی كرد و خاكریز لگد نمی شد. برای این منظور روی در یكی از جعبه های بزرگ مهمات می نوشتیم:“ خطر مرگ! به سیم خاردار نزدیك نشوید!“ و این تابلو را كنار سنگر نصب می كردیم.