دوستی داشتیم به نام حیدر كه مسئول تداركات بود. قرار بود از روی تپۀ بلندی كه عراقی ها در دامنۀ مقابلش مستقر بودند بگذریم. نیاز به تدبیری جدی داشتیم . حیدر لخت شد و زیر پیراهنش را در هوا تكان داد. در دست دیگرش چند اطلاعیه بود كه هواپیماهای دشمن ریخته بودند و در آن از ما خواسته بودند تسلیم بشویم. حركت كردیم . عراقیها به تصور این كه نیروها می خواهند تسلیم شوند، تحركی نشان ندادند. هنگامی كه حیدر آنها را با این شیوه سرگرم كرد، ما سریع از تپه عبور كردیم . او هم با نوش جان كردن گلوله ای به ما ملحق شد.