بعد از مدتی كه در خط مقدم بودیم به فكر افتادیم برای حل مشكل بی خبری از حوادث ایران و جهان رادیویی تهیه كنیم. یكی از رزمندگان كه در زمینۀ كارهای الكترونیك سر رشته داشت بی سیم تركش خورده ای را دریك تانك نیم سوختۀ عراقی پیدا كرد. اول قصد داشت قطعات آن را برای تعمیر بی سیم های دیگر نگه دارد ولی بعد قبول كرد در صورت امكان از آن رادیویی بسازد. البته ما درخط وسیلۀ لحیم كاری و هویه نداشتیم تا سیم ها و قطعات مربوطه را به هم وصل كند .قرار شد ازسرب داخل مرمی گلوله به جای قلع استفاده كند و به جای هویه سمبۀ كلاش را با مالیدن برسنگ ها وكشیدن به بلوك های سیمانی سنگر نوك تیز كرده وبا روشن كردن آتش آن را داغ كند و به كارمی گیرد. بالاخره، پس از دو، سه روزكار شبانه روزی و فراهم شدن مقدمات موفق شد صدای بی سیم را در آورد اما این صدا فقط با گوشی شنیده می شد و آنتن آن چیزی جز اتصال سیم به پلیت سنگر نبود. بعد مشكل صدا را با نصب بلندگوی كهنه ای حل كردیم و به این طریق، بچه ها صدای رادیوی ایران را شنیدند.