همه با هم دست به یكی كرده بودند كه تا پسر گلشان كه از جبهه آمد دست و بالش را بند كنند به همین منظور آن شب رفته بودند منزل یكی از آقایان كه وضع مالی اش هم نسبتاً خوب بود. بعد از تعارفات معمول پدر دختر پرسید :«خوب آقازاده چه كاره هستند؟» پدرش جواب داد:«وزیر نفت». همه با تعجب پرسیدند:«وزیر نفت؟» و او با اطمینان گفت:«بله». خانوادۀ عروس آن قدر ذوق زده شدند كه دیگر صحبتی از شیربها و مهر و خرج مطبخ هم نكردند و به سرعت مقدمات عروسی فراهم شد و آن ها به خاتۀ بخت رفتند. مدتی گذشت. حاج آقا دید انگار پسر كربلایی كاری غیر از جبهه رفتن و جنگیدن ندارد، خیلی با خودش سبك سنگین كرد تا بالاخره مطلب را با پدرش در مسجد در میان گذاشت و گفت:«كربلایی مگر نگقتی آقازاده وزیر نفت است؟» گفت:«چرا. حالا هم می گویم. شما پرسیدی آقازاده(وزیر وقت نفت وقت) چه كاره است من هم گفتم....»