براي اين كه عراق باز نتواند با تمركز نيرو و با خيال آسوده از جبهه‌هايي چون « چزابه » حركاتي غر قابل پيش بيني انجام دهد و براي تجزيه قدرت فرماندهي و تصميم‌گيري دشمن ، از سوي فرماندهان خودي تصميم به اجراي يك عمليات انحرافي در جبهه هاي مختلف - بجز منطقه عملياتي فتح المبين - گرفته شد .

چند طرح مورد نظر بود ، امر به دلايلي تنها طرح «ام الحسنين (س) » به اجرا گذاشته شد . اين عمليات در سه مرحله طي روزهاي 24، 25 و 26 اسفند ماه 1360 در محور حميديه - كرخه كور ( نور) انجام شد و طي آن نيروهايي از ايران با شيوه‌هاي چريكي كه تا آن زمان به كار گرفته نشده بودند در جنوب كرخه ضرباتي به دشمن وارد آوردند .

لطمات و آسيب‌هاي ايران در اين عمليات بسيار ناچيز بود ، اما دشمن بيش از 850 تن كشته ، زخمي و اسير داد و 15 دستگاه تانك و نفربر و 7 قبضه خمپاره انداز آنها منهدم شد .