از مارسی با یک کشتی که پانزده روز بعد به بمبائی می‌رسید حرکت کردم و از بحراحمر که می‌گذشتم یک شب پس از صرف شام ''سرپرسی کاکس'' همان وزیر مختار انگلیس که قرارداد وثوق‌الدوله را امضا کرده بود و به سمت کمیسر عالی انگلیس به بغداد می‌رفت خود را به من نزدیک نمود و بعد از معارفه سوال کرد چند روز در بمبائی می‌مانم و بعد به کدام یک از بنادر خلیج وارد می‌شوم. گفتم توقف من در بمبائی زیاد نخواهد بود و مایلم در بصره پیاده شوم و از آن‌جا با راه‌آهن بغداد مسافرت نمایم که وعده داد در عدن تحقیقات کند و مرا از چگونگی وضعیات آن هر دو مطلع نماید.
شب دیگر باز پس از صرف شام نزدیک من آمد و گفت تحقیقاتم به این نتیجه رسید که راه‌آهن بغداد را اعراب خراب کرده‌اند و اکنون از این خط نمی‌توان عبور نمود. گفتم در این‌صورت ناچارم در یکی از بنادر ایران شاید بوشهر پیاده شوم که نگاهی به من نمود و گفت: بوشهر بندر ایران است!؟

📚 خاطرات و تألمات مصدق صـ ۱۲۰