در میان طبیعت سخاوتمند و بی آلایش، قریه ای کوچک، اما باصفا به نام «دهستان» از توابع حاجی آباد هرمزگان بود که در آن کودکی نیک سیرت و پاک سرشت چشم به جهان گشود که پدر و مادرش به سپاس گزاری از دادار یکتا او را «خداداد» نام نهادند؛ هدیه ای از جانب خدا به خانواده ای که فقیر بودند؛ اما از ایمان سرشار و با خلوص و توکّل به زندگی ادامه می دادند. خداداد اولین فرزندشان بود و چون خون رگ ها و مردمک دیده شان از وی مراقبت می کردند.
سختی زندگی و مشقّت طاقت سوز تنگدستی، اجازه نداد تا خداداد بیشتر از دو سال به کسب علوم و تحصیل ادامه دهد. چرخش دردناک چرخ زندگی آنان، خداداد را به بطن زندگی و متن معاش سوق داد و او کمک پدر در امر فراهم آوردن روزی خانواده شد. از آن جا که وی فرزند ارشد خانواده بود و ستونی از پایه های اصلی زندگی آنان، والدین او سعی کردند تا از طریق قانونی مانع انجام خدمت نظام وظیفه ی وی گردند؛ اما خداداد دل در گرو راهی کوتاه تر برای وصل به منبع فیض الهی بسته بود و سعی می کرد تا با توسّل به هر وسیله ای، در جبهه های نبرد حق علیه باطل حاضر شود و در کوره ی تفیده ی جنگ ایمان و اخلاص خود را آبدیده سازد. پس از به شهادت رسیدن برادرش «فرهاد» روح ناآرام و سرکش وی که ماندن در قفس تن را تاب مقاومت نداشت، بی تاب تر شد و آن قدر به تمنا ادامه داد تا والدین وی او را در رخت پرافتخار سربازی دیدند که به کرمان اعزام شده بود و دوران سربازی را طی می کرد و آماده می شد تا سر خویش را در پای مقصود به بازی گیرد.
پس از مدتی خداداد را به بوشهر فرستادند تا در کنار آب های گسترده ی خلیج فارس، به حفظ و پاسداری از ارزش های ماندگار انقلاب مشغول شود که به قیمت خون شهیدان به دست آمده بود. خداداد آبسالان در چندین مأموریت دریایی شرکت کرد و بارها رو در رو و سینه به سینه ی از خدا بی خبرانِ جنگ طلب ایستاد و شجاعت و اخلاصش را اثبات کرد. در خلال یکی از مأموریت های دریایی، آبسالان به مصاف کفر مجسم یعنی آمریکایی های متجاوز اعزام شد و پس از درگیری شدید و وارد آوردن خسارات قابل توجهی به ناو آمریکایی، در حین بازگشت از مأموریت افتخارآفرینش، در سال 1367 هدف گلوله های کینه توزانه ی بالگردهای آمریکایی قرار گرفت و به مرز دست نایافتنی خلود و نامیرایی راه پیدا کرد که تنها مجوّز ورود او به آن خطه، خطرات و گذشتن از همه چیز و آزادی او بود.
خداداد آبسالان به جمع یاران سالار شهیدان پیوست و خوشه چین الطاف بی واسطه ی الهی شد.