دانشنامه
دایره المعارف شهدا
عملیات ها
چندرسانه ای
دو قرن مقاومت
پژوهش ها
مناطق راهیان نور 
فروشگاه
حمایت مالی
اخبارشهید امرالله دهداری
1036
نام امرالله
نام خانوادگی دهداري
نام پدر الله كرم
تاریخ تولد 1336/06/04
محل تولد بوشهر - بوشهر
تاریخ شهادت 1359/08/20
محل شهادت آبادان
مسئولیت رزمنده
نوع عضویت بسيج
شغل -
تحصیلات سوم راهنمايي
مدفن مزارعي
زندگینامه
وصیت نامه
مصاحبه
خاطرات
زندیگنامه شهید
چهارم شهريور ماه سال سي و شش هجري شمسي ، امراله دهداري در خانواده اي متدين و معتقد به اسلام و قرآن در وحدتيه (مزارعي ) پا به عرصه ي عالم خاكي گذاشت . وي در دامان پاك مادري از خانواده ي جليل القدر سادات پرورش يافت و سخت كوشي و تلاش در زندگي را از پدرش اله كرم آموخت .
پنج ساله بود كه جهت فراگيري كتاب وحي به مكتب خانه رفت و توانست قرآن را در مدت كوتاهي بياموزد ؛ سپس مرحله ي اول تعليمات عمومي را در دبستان كاووسي مزارعي (طالقاني) آغاز كرد و موفق شد پايه هاي اين دوره را با تلاش و پشتكاز به اتمام برساند . در اين مرحله از سن خود در كنار امر تحصيل ، دوشادوش پدر به كار كشاورزي مي پرداخت و بر تجربيات كاري خود مي افزود و انساني قوي بنيه و خستگي ناپذير بود . پس از پايان دوره ي تحصيل ابتدايي به علت نبود امكانات تحصيلي در زادگاه ، به برازجان رفت و تحصيلات راهنمايي را در آن شهر با موفقيت به انجام رسانيد و اين خود ، مرحله ي ديگر بود تا با سختي ها و دشواري هاي زندگي ، دست و پنجه نرم كند و لحظه اي از تلاش و كوشش دست بر ندارد .
سال پنجاه و دو خورشيدي ، جهت امرار معاش خود و خانواده اش ، راهي كويت شد تا بتواند با كار و كوشش به پدر خويش كمك كند . پس از چهار سال تلاش مستمر به آغوش گرم خانواده بازگشت چون فرزند ارشد خانواده و تنها نان آور آنان بود ، دوباره به كويت سفر كرد . پس از اينكه خبر فرار شاه معدوم و اوضاع دگرگون كشور و راه پيمايي هاي مردمي در تماي كشورهاي دنيا طنين انداز گرديد ، فصل نويني در زندگي وي رقم زده شد . با پيروزي انقلاب شكوهمند اسلامي ، به وطن بازگشت .
با شروع جنگ تحميلي و فرمان امام امت مبني بر تشكيل ارتش بيست ميليوني ، وي از اولين نيروهاي فعال و خود جوشي بود كه در كنار شهيد برازجاني ، آموزش سطحي نظامي در محل را فرا گرفت . همچنين عضو اولين گروه بيست و دو نفره اي بود كه از محل به جبهه آبادان اعزام گرديد .
او فرمان امام خويش را گردن نهاد و با شور و اشتياق در ميان بدرقه ي انبوهي از مردم زادگاهش در تاريخ بيست و يكم مهرماه سال پنجاه و نه شمسي همراه با همرزم با وفايش شهيد برازجاني راهي جبهه ي نبرد در آبادان شد و پس از يك ماه حضور دلاورانه و مبارزه با دشمن بعثي در تاريخ يبيستم آبان ماه پنجاه و نه به كوي دوست پرواز كرد .
شهيد دهداري ، هنگام اعزام به جبهه ، طي نامه اي ، به يكي از دوستانش در كويت مي نويسد : « برادر جان ! الان كه اين نامه را مي نويسم در بسيج برازجان هستم و امروز يا فردا ، خدا مي داند مي خواهند ما را اعزام كنند ، براي جنگ با اين صدام يزيد كه نوكر سر سپرده آمريكاست . ان شاءالله به اميد خدا و امام خميني به اين زودي اين نوكر سر سپرده را نابود مي كنيم و خواهش من از شما اين است كه شما هم پشتيباني خود را از جمهوري اسلامي ايران اعلام داريد و شما چرا خاموش نشسته ايد گر اين هايي كه در جنگ دارند شهيد مي شوند ، برادران ديني شما نيستند . شما به پاخيزيد تا هرچه زودتر است اين نوكر آمريكا را نابود كنتيم . من از راديو شنيدم كه همه ي ايراني ها كه در كشورهاي عربي مثل قطر ، بحرين و دبي هستند پشتيباني خود را اعلام كرده اند . شما هم اعلام كنيد . »
ادامه مطلب
چهارم شهريور ماه سال سي و شش هجري شمسي ، امراله دهداري در خانواده اي متدين و معتقد به اسلام و قرآن در وحدتيه (مزارعي ) پا به عرصه ي عالم خاكي گذاشت . وي در دامان پاك مادري از خانواده ي جليل القدر سادات پرورش يافت و سخت كوشي و تلاش در زندگي را از پدرش اله كرم آموخت .
پنج ساله بود كه جهت فراگيري كتاب وحي به مكتب خانه رفت و توانست قرآن را در مدت كوتاهي بياموزد ؛ سپس مرحله ي اول تعليمات عمومي را در دبستان كاووسي مزارعي (طالقاني) آغاز كرد و موفق شد پايه هاي اين دوره را با تلاش و پشتكاز به اتمام برساند . در اين مرحله از سن خود در كنار امر تحصيل ، دوشادوش پدر به كار كشاورزي مي پرداخت و بر تجربيات كاري خود مي افزود و انساني قوي بنيه و خستگي ناپذير بود . پس از پايان دوره ي تحصيل ابتدايي به علت نبود امكانات تحصيلي در زادگاه ، به برازجان رفت و تحصيلات راهنمايي را در آن شهر با موفقيت به انجام رسانيد و اين خود ، مرحله ي ديگر بود تا با سختي ها و دشواري هاي زندگي ، دست و پنجه نرم كند و لحظه اي از تلاش و كوشش دست بر ندارد .
سال پنجاه و دو خورشيدي ، جهت امرار معاش خود و خانواده اش ، راهي كويت شد تا بتواند با كار و كوشش به پدر خويش كمك كند . پس از چهار سال تلاش مستمر به آغوش گرم خانواده بازگشت چون فرزند ارشد خانواده و تنها نان آور آنان بود ، دوباره به كويت سفر كرد . پس از اينكه خبر فرار شاه معدوم و اوضاع دگرگون كشور و راه پيمايي هاي مردمي در تماي كشورهاي دنيا طنين انداز گرديد ، فصل نويني در زندگي وي رقم زده شد . با پيروزي انقلاب شكوهمند اسلامي ، به وطن بازگشت .
با شروع جنگ تحميلي و فرمان امام امت مبني بر تشكيل ارتش بيست ميليوني ، وي از اولين نيروهاي فعال و خود جوشي بود كه در كنار شهيد برازجاني ، آموزش سطحي نظامي در محل را فرا گرفت . همچنين عضو اولين گروه بيست و دو نفره اي بود كه از محل به جبهه آبادان اعزام گرديد .
او فرمان امام خويش را گردن نهاد و با شور و اشتياق در ميان بدرقه ي انبوهي از مردم زادگاهش در تاريخ بيست و يكم مهرماه سال پنجاه و نه شمسي همراه با همرزم با وفايش شهيد برازجاني راهي جبهه ي نبرد در آبادان شد و پس از يك ماه حضور دلاورانه و مبارزه با دشمن بعثي در تاريخ يبيستم آبان ماه پنجاه و نه به كوي دوست پرواز كرد .
شهيد دهداري ، هنگام اعزام به جبهه ، طي نامه اي ، به يكي از دوستانش در كويت مي نويسد : « برادر جان ! الان كه اين نامه را مي نويسم در بسيج برازجان هستم و امروز يا فردا ، خدا مي داند مي خواهند ما را اعزام كنند ، براي جنگ با اين صدام يزيد كه نوكر سر سپرده آمريكاست . ان شاءالله به اميد خدا و امام خميني به اين زودي اين نوكر سر سپرده را نابود مي كنيم و خواهش من از شما اين است كه شما هم پشتيباني خود را از جمهوري اسلامي ايران اعلام داريد و شما چرا خاموش نشسته ايد گر اين هايي كه در جنگ دارند شهيد مي شوند ، برادران ديني شما نيستند . شما به پاخيزيد تا هرچه زودتر است اين نوكر آمريكا را نابود كنتيم . من از راديو شنيدم كه همه ي ايراني ها كه در كشورهاي عربي مثل قطر ، بحرين و دبي هستند پشتيباني خود را اعلام كرده اند . شما هم اعلام كنيد . »
امراله دهداري در آخرين نامه اي كه به پدر مي نويسد ، سفارش هايي دارد : « … ساك و لباسم را فرستادم دريافت نماييد . شما فقط براي من دعا بكنيد . اين نامه را كه مي نويسم عازم جبهه ي جنگ با كفار هستم ممكن است شهيد شوم ! شما ناراحت نشويد و به جاي تسليت ، تبريك بگوييد .
اينجاب امراله دهداري وصيتم به پدرم اين است كه هيچ گونه ناراحتي براي من نكند و به جاي تسليت به من تبريك بگويند و اين آرزوي بنده بود كه به آرزويم رسيدم . از كليه دوستان و اقوام تمنا دارم كه به جاي تسليت به پدر و مادرم تبريك بگويند . »
ادامه مطلب
اينجاب امراله دهداري وصيتم به پدرم اين است كه هيچ گونه ناراحتي براي من نكند و به جاي تسليت به من تبريك بگويند و اين آرزوي بنده بود كه به آرزويم رسيدم . از كليه دوستان و اقوام تمنا دارم كه به جاي تسليت به پدر و مادرم تبريك بگويند . »
خواهرش مي گويد : « برادرم امرا… ، براي ما تعريف كرد كه ، شبي در عالم خواب ديده بودم كه امام رضا (ع) از او خواسته بود كه به ايران برگردد و به فرزندش ياري رساند . » وقار و متانت طبع در وجودش موج مي زد و از مريدان مخلص امام خميني به شمار مي رفت به خواهران و برادران خود توجهي خاص داشت و از آنان مي خواست كه به كلام وحي الهي ، قرآن مجيد ، عنايتي مستمر داشته باشند . يكي از خواهرانش بيان مي دارد : « در يادگيري قرآن به ما كمك مي كرد و بيشترين علاقه اش اين بود كه ما آيات قرآني را بياموزيم و در ازاي يادگيري آن به ما هديه مي داد . »
ادامه مطلب
مادرش از روزهاي اشتياق او به حضور در ميدان نبرد سخن مي گويد : « آخرين روزي كه مي خواست به جبهه برود به او گفتم ، دلم مي خواست ازدواج بكني و در كنار ما بماني حالا تصميم گرفته اي كه به ميدان جنگ بروي؟ اگر مي شود از تصميم خود صرف نظر كن . دستي بر شانه ام زد و گفت : « مادر جان ! مگر يادت رفته وقتي دور هم مي نشستيم و داد مي زديم اگر در زمان امام حسين (ع) در كربلا بوديم او را ياري مي كرديم ، حالا همان وقت است . فرزند امام حسين (ع) را بايد ياري كنيم . »
« حاج حسن مزارع زاده » چگونگي شهادت وي را اينگونه بيان مي كند : « پس از هشت روز آموزش و آمادگي لازم از بوشهر به آبادان اعزام شديم . پس از چندين روز دشوار و سخت در تاريخ بيستم آبان ماه سال پنجاه و نه ما را سوار بر كاميون نظامي كردند كه به خط مقدم ببرند . يكي دو ساعتي از ظهر گذشته بود . امراله در كنار جليل و علي اصلاح طلب و حبيب شبانكاره نشسته بود . ماشين به طرف بهمن شير حركت كرد . همين كه روي جاده رسيديم . در ديد مستقيم دشمن قرار گرفتيم و خمپاره اي به ماشين اصابت كرد . جليل همان لحظه ، به وصال دوست ناتيل شد . امراله هنوز نفس مي كشيد ولي تملل آمبولانس و خونريزي شديد وي باعث شد كه روح بلند وي نيز به دنبال ياد خود به پرواز در آيد . »
پيش از شهادت ايشان ، پدرم خواب مي بيند : « چاهي كه در منزل داشتيم و از آب آن استفاده مي كرديم خشك شده بود . جمعيتي زياد نيز آن جا جمع شده بودند . من داد و فرياد مي كردم كه ديگر آب نداريم . چشمه خشك شده و … . سيدي ، با هيبت و شكوه از بين جمعيت صدايم زد و گفت : « اين چشمه ، خشك نشده . حالا تازه جاري شده . » گفتم ، ولي آب ندارد . پاسخ داد : « كم كم جاري مي شود و براي هميشه مي ماند . » پس از شهادت نيز ، او را چندين بار در خواب ديده ام : در مسير راهي كه داشتم مي رفتم ، خانه هاي چند طبقه و مجللي نظر را به خود جلبي كرد . همين طور نگاه مي كردم . كسي از بالا مرا صدا زد . ديدم پسرم « امراله » است . گفتم ، پسرم ! اين جا چه مي كني ؟ چواب داد : « اين چيزها يي كه مي بيني بهشت است . ما نگهباني مي دهيم . »
ادامه مطلب
« حاج حسن مزارع زاده » چگونگي شهادت وي را اينگونه بيان مي كند : « پس از هشت روز آموزش و آمادگي لازم از بوشهر به آبادان اعزام شديم . پس از چندين روز دشوار و سخت در تاريخ بيستم آبان ماه سال پنجاه و نه ما را سوار بر كاميون نظامي كردند كه به خط مقدم ببرند . يكي دو ساعتي از ظهر گذشته بود . امراله در كنار جليل و علي اصلاح طلب و حبيب شبانكاره نشسته بود . ماشين به طرف بهمن شير حركت كرد . همين كه روي جاده رسيديم . در ديد مستقيم دشمن قرار گرفتيم و خمپاره اي به ماشين اصابت كرد . جليل همان لحظه ، به وصال دوست ناتيل شد . امراله هنوز نفس مي كشيد ولي تملل آمبولانس و خونريزي شديد وي باعث شد كه روح بلند وي نيز به دنبال ياد خود به پرواز در آيد . »
پيش از شهادت ايشان ، پدرم خواب مي بيند : « چاهي كه در منزل داشتيم و از آب آن استفاده مي كرديم خشك شده بود . جمعيتي زياد نيز آن جا جمع شده بودند . من داد و فرياد مي كردم كه ديگر آب نداريم . چشمه خشك شده و … . سيدي ، با هيبت و شكوه از بين جمعيت صدايم زد و گفت : « اين چشمه ، خشك نشده . حالا تازه جاري شده . » گفتم ، ولي آب ندارد . پاسخ داد : « كم كم جاري مي شود و براي هميشه مي ماند . » پس از شهادت نيز ، او را چندين بار در خواب ديده ام : در مسير راهي كه داشتم مي رفتم ، خانه هاي چند طبقه و مجللي نظر را به خود جلبي كرد . همين طور نگاه مي كردم . كسي از بالا مرا صدا زد . ديدم پسرم « امراله » است . گفتم ، پسرم ! اين جا چه مي كني ؟ چواب داد : « اين چيزها يي كه مي بيني بهشت است . ما نگهباني مي دهيم . »
اطلاعات مزارمحل مزارمزارعي
وضعیت پیکرمشخص
تصویر مزار
موقعیت مکانی مزاردر صورتی که تصویر، اطلاعات و یا خاطره ای مرتبط با شهید در اختیار دارید با ما به اشتراک بگذارید
0 دیدگاه ها و دلنوشته ها