سلام بر برادران،خواهران،پدرومادر مهربانم که ازجانم بیشتر دوستشان دارم.درهنگامی که خبرشهادتم را می شنوید،هیچ ناراحتی نکنید.برایم حجله نگذارید،اگرگریه کنیدراضی نیستم،چون برای شهید نبایدگریه و عزاداری کرد،بلکه بایدخوشحال باشید که زندگی جاویدنصیب فرزندتان شده است.

ای برادرم اگراین سعادت نصیب من شد و به لقاءالله پیوستم توسلاح برزمین افتاده ی مرا بردار و علیه دشمن مبارزه کن تا اینکه پیروز شوی یا مانند من به لقاءالله بپیوندی.برادران و خواهرانم انجام واجبات و مستحبات و ترك محرمات و مكروهات و تقواي خويش را حفظ و پاسدار انقلاب اسلام باشيد.هوشيار باشيد و كمر همت و جهادبربنديد و گوش به فرمان رهبر و به هوش باشيد و نگذاريد كه عجانب و اجنبي پرستان شرق و غرب (منافقان و كفار ) به اهداف شوم خودشان برسند.

کیف ورزشی فوتبال :

من و شهید بهزاد بهمنی معلم کلاس چهارم دبستان روستایمان همراه کاروان از پایگاه مقاومت سپاه گناوه به جبهه اعزام شدیم. آقای بهمنی از گناوه تا ماهشهر از من جدا بود ولی از جایگاه نماز جمعه ی ماهشهر تا پایگاه ناوتیپ واقع در جراحی من و او با هم بودیم. وقتی به ناوتیپ رسیدیم به من گفت : ابوالقاسم ما دو تا با هم هستیم، سعی کنیم همه جا با هم باشیم و در یک پایگاه مستقر شویم. من هم قبول کردم اما هنگامی که جلوی چادر پرسنلی گردان رسیدیم،گفتند: کسانی که از دیپلم به بالا سواد دارند در یک صف بایستند و بقیه در صفی دیگر. شهید بهمنی که دارای مدرک فوق دیپلم بود داخل صف دیگری ایستاد و آنها را برای آموزش بی سیم به واحد مخابرات بردند و مدت دو شبانه روز به طور فشرده آموزش دادند. هنگامی که منتظر خودرو بودند تا به خط مقدم اعزام شوند من پیش او رفتم، چون دو روز گذشته او را ندیده بودم روبوسی و احوالپرسی کردیم. من با حالت شوخی گفتم : آقای بهمنی شما که کیفتان ورزشی است و روی آن نوشته فوتبال، نکند می خواهی بروی مسابقه؟! او لبخندی  زد و گفت: نه جانم به مسابقه می روم اما نه مسابقه ی فوتبال، بلکه مسابقه ی رسیدن به خدا و ائمه ی اطهار و زیارتشان. این را گفت و سوار بر خودرو شدو رفت. فردا صبح خبر آوردند که بهزاد بهمنی موقعی که مشغول نماز خواندن بوده بر اثر ترکش توپ فرانسوی به شهادت رسیده است. من از شدت ناراحتی نزدیک بود بی هوش شوم. با ناراحتی گفتم ای خدا او دیروز داشت با من صحبت می کرد، کی شهید شد؟ انشاالله زیارتش قبول باشد ای خدا ما را نیز ادامه دهنده ی راه این شهیدان قرار بده.

از زبان شهید