شهيد در گنجينه خاطر مادر:

سكينه عباسي مادر شهيد حسن ولايتي پور هستم.فرزندم بسيار ساكت و آرام بود.بعد از تولد پدرش نام او را انتخاب كرد.وقتي حسن به دنيا آمد تا 40 روز مريض بود واصلاً شير نمي خورد .

حسن به خواندن نماز و گرفتن روزه خيلي علاقه داشت.پدر ،مادر،برادر و خواهرش را خيلي دوست داشت و بيشتر به فكر كمك به خانواده بود.از نظر اخلاقي   پسر خيلي خوبي بودو هيچ وقت باعث ناراحتي و رنجش اطرافيان خود نمي شد. حسن در دوران كودكي بسيار زجر كشيد.

حسن علاقه زيادي به مدرسه و درس خواندن داشت.او تكاليفش را خيلي خوب انجام مي داد.رفتارش با والدين بسيار خوب و محترمانه بود.از نظر اخلاقي از ساير فرزندانم ساكت تر بود و از همان كودكي به مسائل ديني و اعتقادي عشق مي ورزيد. در دوره نوجواني بعد از گزفتن مدرك سيكل خود وارد نيروي انتظامي شد.از دوستان نزديك وي مي توان از برادران اصغر مجرد،ابراهيم عبدالهي و ... را نام برد كه آنها هم در دالكي سكونت دارند.

وي قبل از اين كه وارد كسوت مقدس نيروي انتظامي شود به پدرش كمك مي كرد.حسن به ورزش علاقه زيادي داشت و بيشتر اوقات فراغت خود را به ورزش مي گذراند.رفتار وي با همسايگان و خويشاوندان بسيار صميمي و خوب بود.از همان كودكي به امام خميني علاقه زيادي داشت و افرادي همچون شهيد رجايي ،دكتر بهشتي،دكتر چمران و طالقاني را اسوه و الگوي خود قرار داده بود.روحانيت را بسيار دوست مي داشت.به اهل بيت و ائمه طاهرين(ع)ارادت خاصي داشت و به قرآن و راز و نياز با خداوند عشق مي ورزيد.بسيار مهربان بود و به همه احترام مي گذاشت مردم نيز متقابلاً او را خيلي دوست داشتند.

شهيد دوره سربازي خود را در سال 1366 به مدت دوسال در مركز آموزشي مرزن آباد به پايان رسانيد.بزرگترين هدفش دفاع از دين و سرزمينش بود.دو تن از دوستان نزديك وي اصغر عدالت و غلامرضا صادقي بودند كه هر دوي آنها به فيض عظماي شهادت نائل آمدند.

حسن با خود تصميم گرفته بود كه ازدواج كند و ملاك او در انتخاب همسر پاكي و صداقت بود. همسرش دختر دايي اش بود.مراسم ازدواج آنها به سادگي در خانه پدري برگزار شد.براي انجام امر ازدواج به مدت 15 روز به مرخصي آمده بود و بلافاصله بعد از اتمام مرخصي به جبهه باز گشت.رابطه اش با همسرش بسيار خوب بود.

حسن به جبهه و جنگ خيلي علاقه داشت ومدت 2 سال در جبهه با رشادت هاي زيادي جنگيد.اولين بار در سال 1366 در سن 18 سالگي بعد از اتمام دوره 6 ماهه تخصصي مهندسي رزمي به جبهه اعزام شد. در حمله منافقين به بستان به شهادت رسيد و تا 40 روز از ايشان  خبري نداشتند.چون مفقود شده بود . بعد هاجسد  او را در كنار كوهي يافتند.75 روز بعد از شهادتش او را تا گلزار شهداي دالكي تشييع كرديم.

شهيد در خاطر پدر:

علي اكبر ولايتي پور هستم پدر شهيد حسن ولايتي پور.

انسان وقتي فرزند عزيزش را به جبهه جنگ مي فرستد آمادگي شهادت فرزندش را دارد و خودرا براي چنين مقام والايي آماده مي سازد. تمامي زندگاني حسن  براي من خاطره مي باشد.كار كردن ايشان در اوقات فراغت براي تامين معاش خانواده بهترين و شيرين ترين خاطره است.

فرزندم در خانواده اي مستضعف و مذهبي در سال 1344 در روستاي بنه چاموشي چشم به جهان گشود.و در دامان مادري باتقوا پرورش يافت. در سال 1351 وارد مدرسه شد و سال هاي اول و دوم ابتدايي را در زادگاه خويش سپري نمود.سپس به دالكي مهاجرت نمودم وحسن سال سوم دبستان را تا پايان دوره راهنمايي با موفقيت در دالكي گذارند.وي همزمان با تحصيل در اوقات فراغت تابستان كار مي كرد تا در امرار معاش ياري گر ما باشد شهيد بعد از اتمام دوره راهنمايي براي پاسداري از كشور خود در سال 1363 به استخدام ژاندارمري جمهوري اسلامي در آمد و بعد  از اتمام دوره آموزشي در رشته مهندسي رزمي براي ياري رزمندگان اسلام به جبهه جنگ اعزام شد و در تاريخ 21/4/1367 در منطقه عملياتي زبيدات پس از شهامتها و دلاوري هايي بي نظير به ديگر شهيدان اسلام پيوست.