زندگینامه شهید

 

سخن از كسي است كه عاشقانه پاي به اقليم عشق گذاشت و در مدرسه عشق ، الفباي عشق ورزي را آموخت . سخن از كسي است كه با اخلاص و ايمان به دفاع از ميهن اسلامي خويش پرداخت . سخن از دهمين و آخرين فرزند خانواده اي است كه فرزند هفتم خود را نيز در راه ميهن ، تقديم كرده اند .

« نصرا… سيامنصوري » ، سوم تيرماه سال چهل و شش هجري خورشيدي در خانواده اي پر جمعيت ، مومن و معتقد به احكام الهي در وحدتيه ( بي براء ) ، چشم به جهان خاكي باز كرد . پدرش « علي » او را از همان كودكي به مكتب خانه فرستاد تا با قرآن ، كتاب هدايت بشر ، آشنا گردد . در سن هفت سالگي پاي به كلاس درس گذاشت و تا پايه ي پنجم ابتدايي را با موفقيت طي كرد . بدلايل فقر و ناراحتي كه از ناحيه گوش داشت به همين دوره تحصيل بسنده كرد و به عنوان يكي از نان آوران خانواده به كار و فعاليت پرداخت و در امر كشاورزي و دامداري يار و ياور پدر بود .

باوزش نسيم معطر انقلاب ، دوشادوش مردم غيور زادگاهش به خيل مبارزان انقلابي پيوست و برخي از دوستانش را كه با اين نعمت بزرگ الهي غريبه بودند ، آشنا كرد و لحظه اي در باورش خللي وارد نشد .

با شروع جنگ تحميلي و تشكيل بسيج مستضعفين به عضويت بسيج درآمد . او اعتقاد داشت كه حضور در بسيج و فعاليت در آن يك وظيفه شرعي است و همواره تأكيد داشت كه خدمت در راه خدا و انقلاب از وظايف ديني است . چون برادرش « منوچهر » يكي از پاسداران رشيد و غيور به درجه شهادت نايل شده بود ؛ تصميم گرفت راه او را ادامه دهد ؛ هنگامي كه به بسيج برازجان ، مراجعه كرد با اعزام او موافقت نكردند و رضايت پدر را الزامي دانستند . به ناچار شبانه روز ، به پدر التماس مي كرد و از او مي خواست رضايت دهد . بالاخره پدر پير خود را به برازجان برد و مجوز اعزام به جبهه را كسب كرد و با خوشحالي و فهميدگي جهت آموزش نظامي به كازرون اعزام شد . پس از گذشت يك ماه ، راهي جبهه هاي جنوب شد و در تيپ المهدي (عج) و امام سجاد (ع) به مدت سه ماه به مبارزه پرداخت و در عمليات رمضان  در شرق بصره نيز حضوري فعالانه داشت چند روز قبل از شروع عمليات در نامه اي به پدر مي نويسد : « … در بعد ، پدر جان ! امروز تاريخ 20/4/61 اسلحه به من دادند و اسلحه ي من آر پي جي است . همان طور كه برادرم در جبهه ي كردستان به درجه ي شهادت ناتل گرديد بايد من اسلحه ي او را نگذارم بر زمين بيفتد

و بايد اسلحه ي برادرم را بردارم و راه او را ادامه دهم … »

پس از بازگشت به آغوش گرم خانواده ، پدر و مادر از او مي خواهند كه ديگر به جبهه نرود ؛ چون دين خودش را ادا كرده و از آن خانواده ، عزيزي نيز تقديم انقلاب گرديده است ؛ ولي او به مادرش مي گويد : « در خواب ديده ام كه سيدي جليل القدر مرا صدا مي زد و مي گفت : « جبهه منتظر توست . يك بار ديگر بيا . » مادر بيشتر اصرار مي ورزد ؛ ولي مؤثر نمي افتد . وقتي كه در ميني بوس نشسته و در حال حركت هستند . دامادشان مرحوم « منصوري فرد » او را بر مي گرداند . بار ديگر بدون خداحافظي ، عاشقانه پا به ميدان نبرد با دشمن مي گذارد . نكته ي جالب اين كه قبل از اعزام ، به بسيج مراجعه مي كند و از دوستش « علي محمد مزارعي »  مبلغ سيصد تومان قرض مي گيرد .

سرانجام در عمليات بزرگ محرم كه با رمز يا زينب (س) در منطقه ي عين خوش آغاز گرديد ؛ در تاريخ بيست و هفتم آبانماه سال شصت و يك ، شربت سرخ شهادت نوشيد . پس از آن كه پيكر پاكش به زادگاهش تشييع شد ؛ مبلغي كه از دوستش گرفته بود ، هنوز در جيب پيراهنش بود . !

پدرش ، سال هفتاد و نه دار فاني را وداع گفت و مادرش ، خانم « شرف محمدي » اكنون در سن هشتاد سالگي به سر مي برد و در منزل فرزندش زندگي مي گذراند .