حسين جمشود ، فرزند محمد قلي ، نهم مهرماه سال 1347 در خانواده اي مستضعف ولي مذهبي و معتقد به اسلام در روستاي كان سرخ از توابع شهر وحدتيه ، ديده به جهان خاكي باز كرد .

دوران طفوليت را زير سايه ي پدر و مادرش گذراند و الفباي راستي و درستي در زندگي را در دامان پر مهر خانواده فرا  گرفت . در سن پنج سالگي ، قرآن ، اين كتاب هدايت بشر را نزد عمه ي خود آموخت و به سبب هوش و استعدادي كه در وجودش بود ، بسياري از سوره قرآني را از حفظ كرد و در اين راه هميشه خود را مديون عمه ي خود مي دانست .

به سبب آن كه در زادگاهش ، امكانات تحصيلي وجود نداشت ، با شور و اشتياق فراوان به تحصيل دانش ، وارد دبستان طالقاني وحدتيه شد . اغلب روزها با پاي پياده ، اين مسير را طي مي كرد و همه ي مشقت ها را با جان و دل مي خريد تا از يادگيري علم باز نماند . پس از اين كه با موفقيت ، دوران ابتدايي را به پايان رسانيد ، مقطع تحصيلي راهنمايي را در همان محل در آموزشگاه خيام ، شروع كرد . براي آن كه بيشتر وقت خود را جهت درس و آموزش صرف كند در منزل يكي از دوستان اقامت گزيد تا بتواند با خيالي آرام تر ، ادامه ي تحصيل دهد .

سال سوم راهنمايي بود كه خانواده ي ايشان به وحدتيه مهاجرت كردند . او با تمام تلاش خود ، سعي بر اين داشت كه در كنار امر تحصيل به كار كشاورزي و كارگري بپرداتزد ؛ تا خرج و رنج اين كار بر دوش پدر سنگيني نكند . به مطالعه ي كتب مذهبي ، علاقه ي فراوان داشت و در كنار مطالعه و تحصيلات خود در ايام تعصيلات تابستاني ، جهت امرار معاش خانواده به كار مي پرداخت و همين احساس مسئوليت در قبال خانواده ، باعث شدتا به عنوان تنها پسر خانواده از تحصيل بازماند .

با شروع جنگ تحميلي ، به صفوف بسيجيان سلحشور پيوست و در پايگاه مقاومت شهيد رجايي عضو شد . در تاريخ پنجم خردادماه سال شصت و چهار ، از طريق بسيج محل به جبهه ي آبادان اعزام شد . و در آن جا دوره ي قايقراني را فرا گرفت .

پس از دو ماه حضور فعالانه و دليرانه ، شانزدهم مرداد ماه شصت و چهار در عمليات قدس پنج  ، در هور العظيم ، هنگامي كه كه همراه سه همرزم خود با قايق به قلب دشمن يورش بردند بر اثر تركش خمپاره به لقاح دوست نايل گشت .