«كردستان او را به ياد مي آورد»

از طريق بسيج اعزام شد. محل خدمتش در كردستان شهر بوكان در كوه   بود . فرمانده پاسگاه بود كه شب هنگام،با اصابت گلوله به سرش به شهادت مي رسد. در حالي كه 22 سال بيشتر نداشت.درب مغازه بودم كه يك نفر آمد و گفت كه پسرت شهيد شده است.

زمان انقلاب خيابان ها را جارو مي كرد و سنگ ها را جمع مي كرد.شب ها به بسيج مي رفت و روزها به بنايي مي پرداخت و دست مزد خود را به بسيج مي داد.وقتي ديپلم خود را گرفت به ژاندارمري رفت.شبي كه به شهادت رسيد در خواب ديدم كبوتري كه روي شانه هايش چفيه انداخته بود به خانه آمد بعد از مدتي پر زد و رفت.نعمت الله فرزند دوم خانواده بود و هميشه دلش مي خواست به جبهه برود و شهيد شود و مي گفت:من بهتر از دوستاني كه شهيد شده اند نيستم.موقع اعزام چون سنش كم بود فتوكپي شناسنامه شخص ديگري را گرفت و به جبهه رفت.محل تولدش بنار آبشيرين بود. ديپلم خود را در مدرسه شهيد بهشتي گرفت.دوستان وي همگي شهيد شده اند.يكي از دوستانش شهيد سيد اكبر زاهدي بود كه سوخت.عبدالله شبانكاره مجروح شد و پايش قطع شد.