مصاحبه با همسر شهيد

- از اخلاق و رفتار شهيد درمنزل بيان فرماييد؟

شهيد مؤمن و باتقوا بود كم‌ مي‌شد كه عصباني شود و صدايش را بلند كند ضمن اينكه در خانه نيز كمك بسيار بزرگي براي بنده بود و بيشتر مواقع بچه‌ها را براي تفريح به بيرون مي‌برد.

- هر گونه خواب و الهامات اطرافيان يا دوستان در ارتباط با شهيد را بيان نماييد؟

بعد از شهادت شهيد در خواب ديدم كه او يك خانه مجلل وزيبا دارد و يك پارچه سفيد كه روي آن پولك‌هاي طلايي نصب مي‌باشد را پايين خانه آويزان كرده است من  به اوگفتم  پارچه سفيد را بيرون خانه بزن و خودت نيز از داخل خانه بيا بيرون تا همه مردم تو را ببينند ولي شهيد نه پارچه را بيرون مي‌زنند و نه ازخانه بيرون مي‌‌آيند و در جواب مي‌گويد مردم مرا از داخل خانه هم  مي‌بينند.

-آيا به خاطر داريد كه خدمت سربازي را در كجا گذراند؟تاريخ شروع و پايان آن را بيان نماييد؟

خدمت سربازي را در كرمانشاه گذراند.

- چگونه و توسط چه كسي از شهادت همسرتان  با خبر شديد؟

ازطريق برادرش و يك نفر از اعضاء سپاه پاسداران از شهادت ايشان باخبر شديم.

- هر چه در مورد مراسم تشييع و تدفين شهيد به ياد داريد بيان كنيد؟

مراسم تشييع بسيار باشكوه و بود و همه اهالي آبپخش و روستاهاي اطراف در اين مراسم بزرگ شركت نموده بودند.

- از اينكه جزء خانواده معظم شهداء هستيد چه احساسي داريد؟

براي ما بسي افتخار وسربلنديست .از اينكه چنين شخص بزرگ و عزيزي را از دست داده‌ايم ناراحت مي‌باشيم از اينكه  خون اين شهيدان عزيز كشورمان را پيروز كرد خوشحال مي‌باشيم 

- اگر خاطره‌اي از شهيد داريدلطفاً بيان كنيد؟

قبل از شهادت شهيد با هم يك سفر به مشهد داشتيم  در اين سفر ما را به زيارت  مرقد مطهر امام رضا(ع) بردند عشق و ارادتش به امام غريب بسيار عجيب بود.بعد از آن به گردش و تفريح در شهر پرداخته  و از آنجا به مازندران و رشت رفتيم و چون ايشان همسفر خوبي بودند به ما خيلي خوش‌گذشت.

- چه آرزو و خواسته‌هايي در زندگي‌داشت؟ بزرگترين آرزويش چه بود؟

بزرگترين آرزويش شهادت در راه خدا بود.

- چه انتظاراتي از شما داشت؟(اخلاقي، فعاليتهاي اجتماعي، علمي و…)

انتظار داشت تا فرزندان را طوري تربيت كنم كه بتوانند به مردم خدمت كنند و از آيين وكشورشان به خوبي محافظت كنند.

خاطره از زبان يكي ازهمرزمان شهيد زارع

من درعمليات كربلاي 4 آرپي جي زن بودم وشهيدزارع بعنوان كمك آرپي جي زن بامن همكاري مي‌نمود درشب عمليات به‌خاطر پياده روي كف پاهايم زخم شده بود و شهيد زارع بااينكه خودخسته بودند و بارسنگين مهمات را نيزبردوش حمل مي‌كردند ولي با اصرار از من خواست تاآرپي جي را به او بدهم . روزبعدازعمليات درحالي كه خسته وكوفته درمدرسه‌اي درآبادان مشغول استراحت بوديم شهيدزارع وشهيدآبرون در وسط كلاس خوابيده بودند كه ناگهان دو هواپيماي عراقي مدرسه را به‌شدت بمباران كردند وشهيدان زارع و آبرون با لب تشنه همچون مولايشان امام حسين (ع) به ديدارمعشوق شتافتند و من وچند نفرديگراز دوستان در زيرآوارمجروح شديم اين شهيد بزرگوار در نامه‌اي به فرزندش نوشته بود چنانچه شهيدشدم مواظب مادر وخانواده باش و مرتب ازطريق دوستانش كه به مرخصي مي‌آمدند سفارش فرزند نوزادش را مي‌نمودكه او را خوب ومتدين پرورش دهند.