خاطراتي از شهيد بذر افکن به نقل از خواهر شهيد

سلام بر پيشگاه مقدس آقا امام زمان مهدي موعود، سلام بر رهبر بزرگ انقلاب سلام بر خانواده شهدا، اينجانب به عنوان خواهر شهيد بذر افکن افتخار مي کنم که برادري به اين بزرگي و با شهامت داشتم که در راه دفاع از دين و تماميت ميهن خون سرخش به زمين ريخت.

اينجانب خاطرات زيادي از اين شهيد دارم، سراسر زندگي اين شهيد بزرگ خاطره بود، براي خانواده اوائل انقلاب مراسمات مذهبي به مناسبت هاي مختلف از قبيل سخنراني ، پخش فيلمهايي از جبهه و جنگ در روستا برگزار مي گرديد. اکثر اين مراسمات در مسجد روستا تشکيل مي شد. هرگاه فيلمي و يا گزارشي از جبهه و جنگ را پخش مي کردند شهيد ما را نيز بــراي استفاده و شرکت در اين مـــراسم با خودش مي برد. يادم مي آيد شبي بعد از انجام فــــريضه نماز مغرب و عشا از مسجد به منــــزل برمي گشتند، به درب منزل که رسيد مرا صدا زد، خواهـر زود برايـــم غذا بيـاور خبـر خوبي برايـت دارم مي خواهيم جاي خوبي برويم، من مشغول تدارک شام شدم شهيد گفت: خودمان را آماده کنيم مي خواهيم به مسجد برويم قرار است امشب برادران بسيجي فيلم جبهه و جنگ را براي مردم پخش کنند، ما دو خواهر به همراه برادر حرکت کرديم شب سردي بود به مسجد رسيديم فيلم زيبايي از جنگ آبادان و خرمشهر در حال پخش شدن بود شهيد بزرگوار با دقت خاصي فيلم هاي جنگ را دنبال کردند و آن شب خيلي تحت تأثير قرار گرفت.

در زماني که شهيد در جبهه بودند مرتب براي خويشان، اقوام و خانواده خصوصاً بنده نامه هاي زيادي مي فرستاد در اکثر اين نامه ها ما را به صبر و مقاومت و بردباري سفارش مي کردند. ما دو نفر علاقه ي خاصي به همديگر داشتيم، هميشه در کارها و درس ها با هم مشورت و هماهنگي داشتيم هنگامي که ايشان تصميم گرفتند به جبهه بروند بنده هر چه اصرار کردم نرود اما چاره نــشد و ايشان از ما خـداحافظي کرد و رفــــت. شهيــد نامه هايي مي نوشت که در آن نقاشي هايي با مضامين « آفرين خواهرم نمره بيست گرفتي» مي فرستاد و ما جواب مي داديم آخرين نامه اي که من نوشتم نامه برگشت خورد و پشت نامه نوشته بود « مفقود الاثر» .

 

 

خاطره اي ديگر از حالات و روحيات معنوي و روحاني اين عزيز است

ايشان خيلي صبور و شکيبا بود. چهره صميمي که بر لبانش هميشه تبسم بود، با وجودي که تا کلاس پنجم ابتدايي تحصيل کرده بود ولي کتابهاي متعددي را جمع آوري کرده بود و آنها را بسيار مطالعه مي کرد به کتابخواني علاقه خاصي داشت، خطي زيبا داشت، در ايام کودکي به مکتب خانه روستا رفت و قرآن را در آنجا ياد گرفت و سالي يک بار قرآن را ختم مي کرد. صوت رسا و دلنشيني داشت، قرآن را با صوتي زيبا قرائت مي کرد. هنگامي که قرآن مي خواند بسيارتأثير گذار بود.

يک شب جمعه اي در اتاقش نشسته بود و دعاي کميل را با همان صداي زيبايش زمزمه مي کرد و ما از پشت درب اتاق گوش مي گرفتيم اشک از چشمان ايشان و همگي ما سرازير شد. شهيد بزرگوار مردم دار و مردم دوست بود و احترام خاصي براي همه قائل بود هيچ گاه خود را برتر از ديگران نديد هميشه خود را کوچک تر از آنچه بود مي ديد.

 

 

 

 

شهيد بذرافکن از زبان مادر

شهيد بذرافکن خوش اخلاق بود، نسبت به پدر و مادر اقوام و دوستان و همسايگان کمال ادب رعايت مي نمود. هنگامي که ازجبهه باز مي گشت روحيه اي بسيار قوي داشت نماز به وقت را بسيار اهميت مي داد و روزه گرفتن را از هنگامي شروع کرد که به سن تکليف نرسيده بود.

هنگامي که مي ديد يا احساس مـــي کرد يکي از افـــراد خانواده وضو را اشتباه مي گيرد و يا در نمازش اشکالي وجود دارد با متانت طبع و صبر و حوصله نسبت به رفع اشکال اقدام مي کرد.

دوباره به جبهه اعزام گرديد، هنگامي که براي بار دوم برگشت به او گفتم پسرم چرا مرخصي کم مي آيي؟

گفت: اين بار مرخصي نداده اند احتمالاً وقتي برگردم عملياتي عليه دشمن شروع شود بعد از عمليات بيشتر مرخصي مي آيم. ولي هنگامي که براي عمليات رفت ديگر برنگشت.

هنگامي که به جبهه مي رفت در کلاس هاي نهضت سواد آموزي هم ثبت نام کرد که دوره تکميلي را با موفقيت پشت سر گذاشت. زماني که جبهه نبود به کار کشاورزي مشغول بود هيچ گاه بيکار نمي شد روحيه ي خستگي ناپذيري داشت.

آخرين بار که برايش نامه نوشتم نامه ها برگشت مي دادند و ما فهميديم که مفقود الاثر شده است. بعد از شهادت بدن مطهرش چند سال در جبهه مانده بود که عاقبت در سال 77 پيدا شد و به زادگاهش منتقل گرديد و در اينجا به خاک سپرده شد.